Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012
Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012
Jagged Alliance:Back In Action
Τα Jagged Alliance, με το πρώτο παιχνίδι να έχει κυκλοφορήσει το 1994 και το δεύτερο το 1999, ήταν μία σειρά tactical RPG παιχνιδιών, περιέχοντας έντονα τα στοιχεία του management και του strategy. O παίκτης ηγούταν μίας ομάδας μισθοφόρων, των οποίων θα έπρεπε να προσλάβει και να τον οδηγήσει στην νίκη, οποιαδήποτε και αν ήταν αυτή(ανάλογα με το σενάριο του εκάστοτε παιχνιδιού φυσικά). Το Back in Action είναι ένα remake του 2ου παιχνιδιού της σειράς(τρίτο, αν μετρήσουμε και το expansion του πρώτου). Το Remake του πρώτου κυκλοφόρησε το 2009 για το DS. Το JA-BIA άραγε έχει διατηρήσει τα στοιχεία που έκαναν το δεύτερο παιχνίδι της, κάπως άσημης, σειράς αυτής, ή έχει καταφέρει στον να την θάψει ακόμα πιο βαθειά στην άβυσσο των ξεχασμένων μεγαλείων(τςςςς);
Made In Arulco
Όπως καταλάβατε, η πλοκή του Back In Action είναι ίδια με του δεύτερου. Το φανταστικό νησί του Arulco χαίρει υπό την ηγεσία του αγαπητού μονάρχη Enrico Chivaldori. Η γυναίκα του όμως, Deidranna Reitman την έχει δει "κάπως", σκοτώνει τον πεθερό της και τα "φορτώνει" όλα στον Enrico, ο οποίος σκηνοθετεί τον θάνατό του και φεύγει από την χώρα, αφήνοντάς την στην τύχη της. Η Deidranna φυσικά δεν είναι καμιά Παναγίτσα, καθώς διοικεί την χώρα με την σιδηρά πυγμή. Διακρίνω πολλά νευράκια στην εν λόγω κυρία και προτείνω ΑΜΕΣΗ φαρμακευτική αγωγή ηρεμιστικών, μπας και...
Λίγα χρόνια αργότερα, ο Enrico Chivaldori, που πλέον θεωρείται νεκρός, έρχεται σε επαφή με εμάς, τον ανώνυμο διοικητή που θα ηγηθεί μίας ομάδα μισθοφόρων που θα καταστρέψουν τις δυνάμεις της Deidranna και θα φέρουν ειρήνη στον τόπο. Ο Enrico μας ξεκινά με μερικά χιλιάδες δολλάρια και σκοπός μας είναι να επιλέξουμε την ομάδα με την οποία θα ξεκινήσουμε τον κατακτητικό πόλεμο... Ρε σεις, μου 'ρθε μια ιδέα! Μήπως να τσοντάρουμε όλοι από κανά ευρουδάκι να φέρουμε καμιά δεκαριά μισθοφόρων, μπας και δει το Ελλαδιστάν άσπρη μέρα;
Ξεκινώντας
Με περιορισμένους λοιπόν πόρους, θα πρέπει να συμβιβαστούμε με μία μικρή ομάδα δύο ή τριών μισθοφόρων, που φυσικά ο καθένας έχει διαφορετικά στατιστικά. Από το online κατάστημα(δυστυχώς τελείωσαν οι εκπτώσεις τους) μπορούμε να δούμε το "στοκ" 30-φεύγα μισθοφόρων. Όλοι τους έχουν μερικούς πόντους (στο εντελώς RPG-ο-ειδές σύστημα στατιστικών) στα διάφορα attributes και skills, έχουν διαφορετικά traits ενώ κάποιοι έχουν και μοναδικά "βίτσια". Κάποιος υποψήφιος μισθοφόρος μπορεί να μην δεχτεί την αποστολή, αν στην ομάδα μας έχουμε κάποιον που δεν χωνεύει. Αντιθέτως, κάποιοι μισθοφόροι είναι φίλοι και δεν θα έρθουν αν δεν προσλάβουμε και το φιλαράκι τους! Κάποιοι από αυτούς μπορεί να έχουν πρόβλημα και με τις επιλογές του παίκτη σχετικά με τον τρόπο δράσης του, αλλά δεν έχω φτάσει πολύ μακριά στο παιχνίδι για να διαπιστώσω κάτι τέτοιο.
Αφού λοιπόν επιλέξουμε τα στρατιωτάκια μας τα οποία φέρουν τον default τους οπλισμό, ήρθε η ώρα να καταλάβουμε το αεροδρόμιο που βρίσκεται βόρεια του νησιού. Για τις διάφορες τοποθεσίες και την σημαντικότητά τους θα μιλήσουμε παρακάτω. Αν και το tutorial είναι κατατοπιστικότατο, ο παίκτης ξεκινάει το παιχνίδι χωρίς καμία εμπειρεία στις μάχες.
Προς έκπληξή μας, το παιχνίδι έχει ξεφύγει από το gameplay των παλιών παιχνιδιών της σειράς, διαγράφωντας τελείως το turn-based strategy κομμάτι. Τέρμα πια η σχεδόν επιστημονική παρατήρηση των action points μας για να βγάλουμε μία μάχη. Τώρα πλέον, όλα γίνονται με real-time. Δηλαδή, σχεδόν... Το σύστημα με το εμπνευσμένο όνομα Plan&Go παγώνει τον χρόνο για να δώσουμε εντολές και να σχεδιάσουμε την προσέγγισή μας, κάπως σαν το σύστημα των Mass Effect. Ο έλεγχος της ομάδας μας είναι εξαιρετικά απλός και ο παίκτης αντιλαμβάνει πως ούτε και οι μάχες είναι εξαιρετικά δύσκολες. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για τον έλεγχο της δράσης. Αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι ότι λειτουργούν τέλεια και πολύ γρήγορα γίνονται δεύτερη φύση.
"Οπότε όλα ωραία και ρόδινα;". Η ωμή απάντηση στην ερώτηση είναι όχι. Μπορεί να είναι εύκολο στην εκμάθηση, αλλά κάθε λάθος που κάνετε είναι ικανό να σας κοστίσει όχι μόνο την μάχη, αλλά και ολόκληρο το παιχνίδι. Δυστυχώς, αν δεν έχετε υπομονή, μην αγγίξετε καν το παιχνίδι και αυτό γιατί το Jagged Alliance BIA ποδοπατά τον παίκτη αμείληκτα κάθε φορά που κάνει λάθος. Πρώτα απ'όλα, αν δεν έχετε στην ομάδα σας κάποιον μισθοφόρο με μεγάλο medical skill, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να παρατήσετε το παιχνίδι και να το ξεκινήσετε πάλι από την αρχή! Θα δείτε πως ακόμα και οι πρώτοι εχθροί του παιχνιδιού, οι οποίοι χωρίς κανέναν αξιοσέβαστο οπλισμό μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα φονικοί, αν κάνετε το λάθος και τους υποτιμήσετε. Να θυμάστε, η μεγαλύτερή τους δύναμη είναι οι αριθμοί τους, κάτι που εσείς δεν διαθέτετε. Συχνά θα βρίσκεστε σε μειονεκτική θέση ενάντια σε πολλούς εχθρούς. Αυτό σημαίνει πως κάθε σας κίνηση πρέπει να έχει περάσει από κόσκινο,αν και πολλές φορές η έκβαση μίας μάχης βασίζεται και πολύ στην τύχη. Αν σημαδέψετε πάνω σε έναν εχθρό, το παιχνίδι σας ενημερώνει τις πιθανότητες που έχετε για να τον πετύχετε, ανάλογα με το attribute και το skill, το όπλο και οποιαδήποτε εξαρτήματα έχει αλλά και την στάση του μισθοφόρου σας. Για να είσαστε λοιπόν ασφαλείς, SAVE, SAVE, και ξανά SAVE. Και κάπου εδώ θέλω να κατηγορήσω τος developers για την έλλειψη quicksave κουμπιού...ΗΜΑΡΤΟΝ! Αν και το παιχνίδι αποθηκεύει ένα autosave κάθε φορά που μπαίνετε σε μία νέα περιοχή και κάθε φορά που ξεκινά μια μάχη σε 2 διαφορετικά slots, δεν κρατά τα παλιότερα autosaves, πράγμα που σημαίνει ότι αν περάσατε ικανοποιητικά μια μάχη, αλλά στην επόμενη κάνατε πολλά λάθη και θέλετε να ξαναφορτώσετε, θα πρέπει να παίξετε όλη την μάχη από την αρχή! Και τι γίνεται αν ένας σας μισθοφόρος πιάνεται στα πράσα από 4 φρουρούς χωρίς κάλυψη για πολλά μέτρα και ξεκινά καινούργια μάχη; Τότε, ξεκινάτε από την αρχή της μάχης και προσεύχεστε στον Ύψιστο να προλάβει να φτάσει στην κάλυψη πριν δει να ραδίκια ανάποδα... Καλό είναι λοιπόν να κάνετε εσείς save χειροκίνητα όταν τελειώσει μια μάχη, για να'στε ήσυχος γνωρίζοντας πως κάθε λάθος δεν είναι απαραίτητα μοιραίο.
Αφού λοιπόν καταφέρουμε να καταλάβουμε το αεροδρόμιο, το οποίο αποτελεί την ανεπίσημη βάση μας στην χώρα μέσω της οποίας θα φτάνουν κι άλλοι μισθοφόροι και προμήθειες, επόμενή μας κίνηση είναι να ψάξουμε την γειτονική πόλη Drassen για τον ηγέτη της αντίστασης. Το παιχνίδι, αν και από την πρώτη στιγμή είναι ορθάνοιχτο προς εξερεύνηση, μπορεί να μας οδηγήσει στο τέλος του αν και εμείς ακολουθήσουμε τα Quests που μας δίνει. Μπορούμε φυσικά να αγνοήσουμε τα πάντα και να πάμε κατ'ευθείαν στην Deidranna και να την σκοτώσουμε, αυτό όμως αντενδεικνύεται, καθώς είναι σχεδόν αδύνατον για έναν πρωτάρη. Μπορούμε να ακολουθήσουμε το main quest ή άλλα δευτερεύοντα που μας δίνουν διάφοροι κάτοικοι, όπως την επιστροφή των διαμαντιών ενός φουκαρά ή την εύρεση ενός λεσβιακού περιοδικού για μια αχώνευτη τύπισσα(δεν σας κάνω πλάκα, υπάρχει όντως τέτοιο quest, ΤΟ REWARD ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!). Επιπλέον εξωσχολικές δραστηριότητες δεν υπάρχουν, οπότε συνέχεια θα βρίσκεστε να κάνετε διάφορα θελήματα, να προχωράτε το main quest ή να καταλαμβάνετε στρατηγικούς στόχους. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά κτίσματα στην Arulco τα οποία όταν βρίσκονται στα χέρια μας αυξάνουν ορισμένα πράγματα. Π.χ., μία βιομηχανική πολή μπορεί να μας παρέχει με ένα σταθερό εισόδημα και οι πολίτες της πόλης, αν τους δώσουμε από ένα όπλο(ευτυχώς δεν χρειάζεται να διαχειρίζεστε τα πυρομαχικά τους) θα την προστατεύσουν μέχρι θανάτου, γι'αυτό καλό είναι να μην πετάτε ή πουλάτε ακόμα και τα πιο χαλασμένα όπλα, τα λεφτά που θα πάρετε δεν αξίζουν όσο η προστασία μιας πόλης. Επιπλέον, χρυσωρυχεία μας δίνουν τρομερά χρηματικά ποσά κάθε μέρα ενώ άλλα διάφορα κτήρια αυξάνουν το loyalty μιας πόλης, επιτρέποντας περισσότερους freedom fighters να αμύνουν τις πόλεις τους.
Αυτό είναι πάνω-κάτω το παιχνίδι. Βλέπετε λοιπόν πως η καλή στρατηγική είναι απαραίτητη αν θέλετε να νικήσετε το παιχνίδι. Επίσης θα δείτε πως με τα επιπλέον χρήματα το παιχνίδι μπορεί να γίνει πιο εύκολο, αφού με αυτά μπορείτε να προσλάβετε καλύτερους μισθοφόρους και να φέρετε από το εξωτερικό καλύτερο οπλισμό. Όσων αφορά τα όπλα, αυτά είναι πολλά και διαφορετικά, αλλά υπάγονται στις γνωστές σε όλους μας κατηγορίες. Melee, pistols, submachine guns, machine guns, shotgun και αντιαρματικά, συν τα attachments που μπορείτε να τους "φορέσετε". Επίσης θα πρέπει να ρίξετε ένα βλέφαρο και στον ρουχισμό των στρατιωτών σας. Τα όποια αλεξίσφαιρα γιλέκα ή κράνη που φοράνε χαλάνε με τον καιρό, ενώ μπορεί να κρίνονται ακατάλληλα για κάποια περιοχή. Όλα τα ρούχα προσθέτουν ή αφαιρούν πόντους από το camouflage μερικών συνθηκών. Για παράδειγμα, τα μαύρα ρούχα βοηθάνε πολύ το sneaking την νύχτα, αλλά θα κάνουν τον μισθοφόρο σας να μοιάζει σαν την μύγα μες το γάλα την ημέρα. Το inventory management μπορεί να γίνει χαοτικό, ειδικά όταν χειρίζεσαι 2 εξαμελή squads μισθοφόρων(μην ανυσηχείτε, μιλάω για πολύ αργότερα στο παιχνίδι) και η προετοιμασία για μια έφοδο μπορεί να μοιάσει με το αγχωτικό διάβασμα τελειόφοιτου μία μέρα πριν το διαγώνισμα εξαμήνου! Ας μην μιλήσω καλύτερα με την ανταλλαγή κρίσιμων αντικειμένων κατα την διάρκεια της μάχης...
I hear Arulco is nice this time of year...
Στα των γραφικών, εδώ δεν έχουμε και κάτι αξιοσημείωτο. Τα πλήρως τρισδιάστατα γραφικά κάνουν μια χαρά την δουλειά τους, χωρίς κανά εκθαμβωτικό εφέ. Το μόνο παράπονο που έχω είναι η ποιότητα των γραφικών όταν κάνετε close-ups με την κάμερα. Δεν φαίνονται καθαρά ο τύπος των όπλων και όταν προσπαθείτε να δείτε τι όπλα έχει ο εχθρός για να σχεδιάσετε μία επίθεση μπορεί να πονοκεφαλιάσετε(Protip: Ποτέ μην υποτιμήσετε τους φέροντες μαχαίρια και χαντζάρες...). Ο ήχος από την άλλη δεν έχει προσεχθεί ιδιαίτερα από την γερμανική bitComposer games. Το νησί του Arulco έχει λατινο-αμερικάνικες επιρροές, πράγμα που υποστηρίζεται από τον σχεδιασμό των levels αλλά και από τα λατινογενή ονόματα. Οι ηθοποιοί όμως δεν έχουν βγάλει πλήρως την γερμανική προφορά και πολλές ατάκες που ακούγονται είναι απλώς γελοίες. Οι φωνές άγγλων, γερμανών κλπ είναι πειστικές, χωρίς, και πάλι, κάτι συνταρακτικό. Η μουσική που μας συντροφεύει στις μάχες είναι ευχάριστη και τα όπλα ακούγονται με μάλλον ρεαλιστικούς ήχους.
Εν κατακλείδι, το Jagged Alliance:Back In Action είναι ένα παράξενο παιχνίδι. Έχει την δυνατότητα να κάνει τον παίκτη να κολλήσει και να τον απορροφήσει πλήρως στον κόσμο του, αλλά πολλές φορές γίνεται εξαιρετικά δύσκολο και εκνευρίζει. Σίγουρα δεν συνιστάται στους fast-paced gamers των καιρών μας. Αν είστε λάτρεις των απανταχού strategies, δώστε του μια ευκαιρία...
Βαθμός: 8/10
ΘΕΤΙΚΑ
-ΠΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΣΕΙΡΑ
-ΕΥΚΟΛΟ ΣΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ
-ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ
-ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΙΝΕΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΟ...
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
-...ΚΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ
-Ο ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
Διάρκεια: Ένας θεός ξέρει... δεκάδες ώρες όμως, να είστε σίγουροι!
Τιμή:27.99€ από Steam
Αν σας άρεσε: μπορείτε πάντα να παίξετε το Jagged Alliance 2 ή αν το βρείτε, το Commandos III, άλο ένα πανδύσκολο και ασυγχώρητο RTS! Σε πιο μοντέρνες εναλλακτικές μπορώ να προτείνω τα Company of Heroes, αν και είναι πολύ διαφορετικά από το JA:BIA.
Made In Arulco
Όπως καταλάβατε, η πλοκή του Back In Action είναι ίδια με του δεύτερου. Το φανταστικό νησί του Arulco χαίρει υπό την ηγεσία του αγαπητού μονάρχη Enrico Chivaldori. Η γυναίκα του όμως, Deidranna Reitman την έχει δει "κάπως", σκοτώνει τον πεθερό της και τα "φορτώνει" όλα στον Enrico, ο οποίος σκηνοθετεί τον θάνατό του και φεύγει από την χώρα, αφήνοντάς την στην τύχη της. Η Deidranna φυσικά δεν είναι καμιά Παναγίτσα, καθώς διοικεί την χώρα με την σιδηρά πυγμή. Διακρίνω πολλά νευράκια στην εν λόγω κυρία και προτείνω ΑΜΕΣΗ φαρμακευτική αγωγή ηρεμιστικών, μπας και...
Λίγα χρόνια αργότερα, ο Enrico Chivaldori, που πλέον θεωρείται νεκρός, έρχεται σε επαφή με εμάς, τον ανώνυμο διοικητή που θα ηγηθεί μίας ομάδα μισθοφόρων που θα καταστρέψουν τις δυνάμεις της Deidranna και θα φέρουν ειρήνη στον τόπο. Ο Enrico μας ξεκινά με μερικά χιλιάδες δολλάρια και σκοπός μας είναι να επιλέξουμε την ομάδα με την οποία θα ξεκινήσουμε τον κατακτητικό πόλεμο... Ρε σεις, μου 'ρθε μια ιδέα! Μήπως να τσοντάρουμε όλοι από κανά ευρουδάκι να φέρουμε καμιά δεκαριά μισθοφόρων, μπας και δει το Ελλαδιστάν άσπρη μέρα;
Ξεκινώντας
Με περιορισμένους λοιπόν πόρους, θα πρέπει να συμβιβαστούμε με μία μικρή ομάδα δύο ή τριών μισθοφόρων, που φυσικά ο καθένας έχει διαφορετικά στατιστικά. Από το online κατάστημα(δυστυχώς τελείωσαν οι εκπτώσεις τους) μπορούμε να δούμε το "στοκ" 30-φεύγα μισθοφόρων. Όλοι τους έχουν μερικούς πόντους (στο εντελώς RPG-ο-ειδές σύστημα στατιστικών) στα διάφορα attributes και skills, έχουν διαφορετικά traits ενώ κάποιοι έχουν και μοναδικά "βίτσια". Κάποιος υποψήφιος μισθοφόρος μπορεί να μην δεχτεί την αποστολή, αν στην ομάδα μας έχουμε κάποιον που δεν χωνεύει. Αντιθέτως, κάποιοι μισθοφόροι είναι φίλοι και δεν θα έρθουν αν δεν προσλάβουμε και το φιλαράκι τους! Κάποιοι από αυτούς μπορεί να έχουν πρόβλημα και με τις επιλογές του παίκτη σχετικά με τον τρόπο δράσης του, αλλά δεν έχω φτάσει πολύ μακριά στο παιχνίδι για να διαπιστώσω κάτι τέτοιο.
Αφού λοιπόν επιλέξουμε τα στρατιωτάκια μας τα οποία φέρουν τον default τους οπλισμό, ήρθε η ώρα να καταλάβουμε το αεροδρόμιο που βρίσκεται βόρεια του νησιού. Για τις διάφορες τοποθεσίες και την σημαντικότητά τους θα μιλήσουμε παρακάτω. Αν και το tutorial είναι κατατοπιστικότατο, ο παίκτης ξεκινάει το παιχνίδι χωρίς καμία εμπειρεία στις μάχες.
Προς έκπληξή μας, το παιχνίδι έχει ξεφύγει από το gameplay των παλιών παιχνιδιών της σειράς, διαγράφωντας τελείως το turn-based strategy κομμάτι. Τέρμα πια η σχεδόν επιστημονική παρατήρηση των action points μας για να βγάλουμε μία μάχη. Τώρα πλέον, όλα γίνονται με real-time. Δηλαδή, σχεδόν... Το σύστημα με το εμπνευσμένο όνομα Plan&Go παγώνει τον χρόνο για να δώσουμε εντολές και να σχεδιάσουμε την προσέγγισή μας, κάπως σαν το σύστημα των Mass Effect. Ο έλεγχος της ομάδας μας είναι εξαιρετικά απλός και ο παίκτης αντιλαμβάνει πως ούτε και οι μάχες είναι εξαιρετικά δύσκολες. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για τον έλεγχο της δράσης. Αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι ότι λειτουργούν τέλεια και πολύ γρήγορα γίνονται δεύτερη φύση.
"Οπότε όλα ωραία και ρόδινα;". Η ωμή απάντηση στην ερώτηση είναι όχι. Μπορεί να είναι εύκολο στην εκμάθηση, αλλά κάθε λάθος που κάνετε είναι ικανό να σας κοστίσει όχι μόνο την μάχη, αλλά και ολόκληρο το παιχνίδι. Δυστυχώς, αν δεν έχετε υπομονή, μην αγγίξετε καν το παιχνίδι και αυτό γιατί το Jagged Alliance BIA ποδοπατά τον παίκτη αμείληκτα κάθε φορά που κάνει λάθος. Πρώτα απ'όλα, αν δεν έχετε στην ομάδα σας κάποιον μισθοφόρο με μεγάλο medical skill, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να παρατήσετε το παιχνίδι και να το ξεκινήσετε πάλι από την αρχή! Θα δείτε πως ακόμα και οι πρώτοι εχθροί του παιχνιδιού, οι οποίοι χωρίς κανέναν αξιοσέβαστο οπλισμό μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα φονικοί, αν κάνετε το λάθος και τους υποτιμήσετε. Να θυμάστε, η μεγαλύτερή τους δύναμη είναι οι αριθμοί τους, κάτι που εσείς δεν διαθέτετε. Συχνά θα βρίσκεστε σε μειονεκτική θέση ενάντια σε πολλούς εχθρούς. Αυτό σημαίνει πως κάθε σας κίνηση πρέπει να έχει περάσει από κόσκινο,αν και πολλές φορές η έκβαση μίας μάχης βασίζεται και πολύ στην τύχη. Αν σημαδέψετε πάνω σε έναν εχθρό, το παιχνίδι σας ενημερώνει τις πιθανότητες που έχετε για να τον πετύχετε, ανάλογα με το attribute και το skill, το όπλο και οποιαδήποτε εξαρτήματα έχει αλλά και την στάση του μισθοφόρου σας. Για να είσαστε λοιπόν ασφαλείς, SAVE, SAVE, και ξανά SAVE. Και κάπου εδώ θέλω να κατηγορήσω τος developers για την έλλειψη quicksave κουμπιού...ΗΜΑΡΤΟΝ! Αν και το παιχνίδι αποθηκεύει ένα autosave κάθε φορά που μπαίνετε σε μία νέα περιοχή και κάθε φορά που ξεκινά μια μάχη σε 2 διαφορετικά slots, δεν κρατά τα παλιότερα autosaves, πράγμα που σημαίνει ότι αν περάσατε ικανοποιητικά μια μάχη, αλλά στην επόμενη κάνατε πολλά λάθη και θέλετε να ξαναφορτώσετε, θα πρέπει να παίξετε όλη την μάχη από την αρχή! Και τι γίνεται αν ένας σας μισθοφόρος πιάνεται στα πράσα από 4 φρουρούς χωρίς κάλυψη για πολλά μέτρα και ξεκινά καινούργια μάχη; Τότε, ξεκινάτε από την αρχή της μάχης και προσεύχεστε στον Ύψιστο να προλάβει να φτάσει στην κάλυψη πριν δει να ραδίκια ανάποδα... Καλό είναι λοιπόν να κάνετε εσείς save χειροκίνητα όταν τελειώσει μια μάχη, για να'στε ήσυχος γνωρίζοντας πως κάθε λάθος δεν είναι απαραίτητα μοιραίο.
Αφού λοιπόν καταφέρουμε να καταλάβουμε το αεροδρόμιο, το οποίο αποτελεί την ανεπίσημη βάση μας στην χώρα μέσω της οποίας θα φτάνουν κι άλλοι μισθοφόροι και προμήθειες, επόμενή μας κίνηση είναι να ψάξουμε την γειτονική πόλη Drassen για τον ηγέτη της αντίστασης. Το παιχνίδι, αν και από την πρώτη στιγμή είναι ορθάνοιχτο προς εξερεύνηση, μπορεί να μας οδηγήσει στο τέλος του αν και εμείς ακολουθήσουμε τα Quests που μας δίνει. Μπορούμε φυσικά να αγνοήσουμε τα πάντα και να πάμε κατ'ευθείαν στην Deidranna και να την σκοτώσουμε, αυτό όμως αντενδεικνύεται, καθώς είναι σχεδόν αδύνατον για έναν πρωτάρη. Μπορούμε να ακολουθήσουμε το main quest ή άλλα δευτερεύοντα που μας δίνουν διάφοροι κάτοικοι, όπως την επιστροφή των διαμαντιών ενός φουκαρά ή την εύρεση ενός λεσβιακού περιοδικού για μια αχώνευτη τύπισσα(δεν σας κάνω πλάκα, υπάρχει όντως τέτοιο quest, ΤΟ REWARD ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!). Επιπλέον εξωσχολικές δραστηριότητες δεν υπάρχουν, οπότε συνέχεια θα βρίσκεστε να κάνετε διάφορα θελήματα, να προχωράτε το main quest ή να καταλαμβάνετε στρατηγικούς στόχους. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά κτίσματα στην Arulco τα οποία όταν βρίσκονται στα χέρια μας αυξάνουν ορισμένα πράγματα. Π.χ., μία βιομηχανική πολή μπορεί να μας παρέχει με ένα σταθερό εισόδημα και οι πολίτες της πόλης, αν τους δώσουμε από ένα όπλο(ευτυχώς δεν χρειάζεται να διαχειρίζεστε τα πυρομαχικά τους) θα την προστατεύσουν μέχρι θανάτου, γι'αυτό καλό είναι να μην πετάτε ή πουλάτε ακόμα και τα πιο χαλασμένα όπλα, τα λεφτά που θα πάρετε δεν αξίζουν όσο η προστασία μιας πόλης. Επιπλέον, χρυσωρυχεία μας δίνουν τρομερά χρηματικά ποσά κάθε μέρα ενώ άλλα διάφορα κτήρια αυξάνουν το loyalty μιας πόλης, επιτρέποντας περισσότερους freedom fighters να αμύνουν τις πόλεις τους.
Αυτό είναι πάνω-κάτω το παιχνίδι. Βλέπετε λοιπόν πως η καλή στρατηγική είναι απαραίτητη αν θέλετε να νικήσετε το παιχνίδι. Επίσης θα δείτε πως με τα επιπλέον χρήματα το παιχνίδι μπορεί να γίνει πιο εύκολο, αφού με αυτά μπορείτε να προσλάβετε καλύτερους μισθοφόρους και να φέρετε από το εξωτερικό καλύτερο οπλισμό. Όσων αφορά τα όπλα, αυτά είναι πολλά και διαφορετικά, αλλά υπάγονται στις γνωστές σε όλους μας κατηγορίες. Melee, pistols, submachine guns, machine guns, shotgun και αντιαρματικά, συν τα attachments που μπορείτε να τους "φορέσετε". Επίσης θα πρέπει να ρίξετε ένα βλέφαρο και στον ρουχισμό των στρατιωτών σας. Τα όποια αλεξίσφαιρα γιλέκα ή κράνη που φοράνε χαλάνε με τον καιρό, ενώ μπορεί να κρίνονται ακατάλληλα για κάποια περιοχή. Όλα τα ρούχα προσθέτουν ή αφαιρούν πόντους από το camouflage μερικών συνθηκών. Για παράδειγμα, τα μαύρα ρούχα βοηθάνε πολύ το sneaking την νύχτα, αλλά θα κάνουν τον μισθοφόρο σας να μοιάζει σαν την μύγα μες το γάλα την ημέρα. Το inventory management μπορεί να γίνει χαοτικό, ειδικά όταν χειρίζεσαι 2 εξαμελή squads μισθοφόρων(μην ανυσηχείτε, μιλάω για πολύ αργότερα στο παιχνίδι) και η προετοιμασία για μια έφοδο μπορεί να μοιάσει με το αγχωτικό διάβασμα τελειόφοιτου μία μέρα πριν το διαγώνισμα εξαμήνου! Ας μην μιλήσω καλύτερα με την ανταλλαγή κρίσιμων αντικειμένων κατα την διάρκεια της μάχης...
I hear Arulco is nice this time of year...
Στα των γραφικών, εδώ δεν έχουμε και κάτι αξιοσημείωτο. Τα πλήρως τρισδιάστατα γραφικά κάνουν μια χαρά την δουλειά τους, χωρίς κανά εκθαμβωτικό εφέ. Το μόνο παράπονο που έχω είναι η ποιότητα των γραφικών όταν κάνετε close-ups με την κάμερα. Δεν φαίνονται καθαρά ο τύπος των όπλων και όταν προσπαθείτε να δείτε τι όπλα έχει ο εχθρός για να σχεδιάσετε μία επίθεση μπορεί να πονοκεφαλιάσετε(Protip: Ποτέ μην υποτιμήσετε τους φέροντες μαχαίρια και χαντζάρες...). Ο ήχος από την άλλη δεν έχει προσεχθεί ιδιαίτερα από την γερμανική bitComposer games. Το νησί του Arulco έχει λατινο-αμερικάνικες επιρροές, πράγμα που υποστηρίζεται από τον σχεδιασμό των levels αλλά και από τα λατινογενή ονόματα. Οι ηθοποιοί όμως δεν έχουν βγάλει πλήρως την γερμανική προφορά και πολλές ατάκες που ακούγονται είναι απλώς γελοίες. Οι φωνές άγγλων, γερμανών κλπ είναι πειστικές, χωρίς, και πάλι, κάτι συνταρακτικό. Η μουσική που μας συντροφεύει στις μάχες είναι ευχάριστη και τα όπλα ακούγονται με μάλλον ρεαλιστικούς ήχους.
Εν κατακλείδι, το Jagged Alliance:Back In Action είναι ένα παράξενο παιχνίδι. Έχει την δυνατότητα να κάνει τον παίκτη να κολλήσει και να τον απορροφήσει πλήρως στον κόσμο του, αλλά πολλές φορές γίνεται εξαιρετικά δύσκολο και εκνευρίζει. Σίγουρα δεν συνιστάται στους fast-paced gamers των καιρών μας. Αν είστε λάτρεις των απανταχού strategies, δώστε του μια ευκαιρία...
Βαθμός: 8/10
ΘΕΤΙΚΑ
-ΠΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΣΕΙΡΑ
-ΕΥΚΟΛΟ ΣΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ
-ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ
-ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΙΝΕΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΟ...
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
-...ΚΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ
-Ο ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
Διάρκεια: Ένας θεός ξέρει... δεκάδες ώρες όμως, να είστε σίγουροι!
Τιμή:27.99€ από Steam
Αν σας άρεσε: μπορείτε πάντα να παίξετε το Jagged Alliance 2 ή αν το βρείτε, το Commandos III, άλο ένα πανδύσκολο και ασυγχώρητο RTS! Σε πιο μοντέρνες εναλλακτικές μπορώ να προτείνω τα Company of Heroes, αν και είναι πολύ διαφορετικά από το JA:BIA.
Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012
Απόκριες 2012
Πέρσι τον Φεβρουάριο, όταν βασίλευε ο θεσμός των Sunday Updates, έκατσα και έγραψα, μάλλον από απίστευτη βαρεμάρα, ένα χιουμοριστικό αρθάκι με προτάσεις για αποκριάτικες στολές εμπνευσμένες από ήρωες δίαφορων παιχνιδιών, όπως ο Hitman, ο Duke Nukem κ.α. Το αποτέλεσμα ήταν ξεκαρδιστικό(ταπεινότητα πάνω απ'όλα). Το πιο περίεργο όμως είναι ότι το εν λόγω post έχει τα περισσότερα views στο blog. Μα καλά βρε, τόσο πολύ σας άρεσε; Και επειδή, όπως πολύ καλά καταλάβατε, έφτασαν και οι φετινές απόκριες... ωχ, τι θα δουν πάλι τα ματάκια μου...
1)Adam Jensen
Αν έπρεπε να διαλέξω τον πιο αξιομνημόνευτο game hero του περασμένου χρόνου, αυτός θα ήταν ο Adam Jensen. Τούμπανο, πολλά βαρύς που δεν σηκώνει πολλά-πολλά. Α, και είναι cyborg! Τα μηχανικά του πρόσθετα του χαρίζουν εξαιρετικές ικανότητες όπως αορατότητα, υπερδύναμη και φυσικά, ακαταμάχητη γοητεία. Στις κυρίες μπορείτε επίσης να τονίσετε πως έχετε αναβαθμίσεις και σε άλλα, λιγότερο εμφανή όργανά σας... If you know what I mean... το κακό βέβαια είναι πως θα πρέπει τα augmentations σας να δουλεύουν ρολόι, αλλιώς όλοι θα σας θεωρούν "μαϊμού" και η στολή σας δεν θα έχει επιτυχία. Αυτό που πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να κάνετε είναι να σκάσετε μύτη στο πάρτυ μπαίνοντας από την ταράτσα, ενεργοποιώντας το Icarus Landing System σας και με την υπόκρουση της παρακάτω μουσικής,
να αρχίσετε να πετάτε σφαλιάρες δεξιά κι αριστερά με τα μηχανικά σας χέρια για να κερδίσετε τις εντυπώσεις!
Tι χρειάζεστε: Φουτουριστικά όπλα, PRAXIS kits, μερικά δισεκατομύρια για έρευνα πάνω στην ανθρώπινη αναβάθμιση.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": I never asked for this.
Βαθμός δυσκολίας:4/5
2)Dragoborn
Πιστεύετε πως ανέκαθεν προοριζόσασταν για μεγαλεία; Μήπως έχετε υποψίες ότι είστε απόγονος μίας γενιάς πολεμιστών που άλλαξαν το πρόσωπο του κόσμου; Μάλλον θα πρέπει να ντυθείτε Dragonborn φέτος τις απόκριες. Ξέρω πως πλέον ακόμα και η κουτσή Μαρία ξέρει το Skyrim, κυρίως μέσα από τα υπερτιμημένα arrow to the knee jokes και διατρέχετε τον κίνδυνο να σας περάσουν για κανά nerd και να χάσετε κάθε ευκαιρία να ξεχωρίσετε. Όταν όμως σας δουν να εξασκείτε τις Thu'um σας, δηλαδή τις φωνές σας και αποδείξετε σε όλους πως μιλάτε την φονική γλώσσα των dovah, τότε θα καταλάβουν οι haters ότι δεν είστε κανά γατάκι, αλλά ο χιλιοτραγουδημένος Dragonborn, όπως ακριβώς προφητεύτηκε από παλιά. Τώρα, θα είστε το επίκεντρο του κόσμου και θα διηγείστε σε όλους τις επικές ιστορίες θάρρους και αυτοθυσίας σας. Αν μάλιστα καταφέρετε και σκοτώσετε έναν δράκο(βάλτε έναν φίλο σας να σας βοηθήσει σε αυτό), τότε η στολή θα έχει αποδειχθεί περίτρανα επιτυχημένη και οι βάρδοι θα τραγουδούν για το Έπος σας!
Τι χρειάζεστε: Να μάθετε τον "Ύμνο εις τον Dragonborn", dragon scale armor και μεγάλο
Speech skill(βοηθά στην αφήγηση των ιστοριών όπως είπα και πιο πάνω).
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": Fus... RO DAH!
Βαθμός δυσκολίας:3/5
2)Creeper
Εντάξει, καταλαβαίνω πως οι Απόκριες δεν αρέσουν σε όλους. Όλα τα μασκαρέματα, όλες οι αηδιές που κυκλοφορούν στον δρόμο, βλάκες ντυμένοι Adam Jensen και Dragonborn, απαπαπαπα, τι πράγματα είναι αυτά; Μήπως όμως οι φίλοι σας, που είναι αθάνατοι λάτρεις των Αποκριών και του χαβαλέ, σας τα έχουν κάνει τριπλάσια σε μέγεθος για πάρτυ-μασκέ και χαζομάρες; Ε λοιπόν, ήρθε η ώρα να τους πληρώσετε με το ίδιο νόμισμα και να ντυθείτε ως τον μισητό Creeper από το Minecraft! Πηγαίνετε ντυμένοι στα σπίτια τους και ξεκαθαρίστε τους ότι δεν θέλετε να πάτε πουθενά! Με 100% βεβαιότητα σας εγγυόμαι πως όλοι θα σας αφήσουν ήσυχο και πλέον θα είστε ελεύθεροι από κάθε δέσμευση και υποχρέωση. Αν βέβαια επιμένουν, τότε θα πρέπει να γεμίσετε την στολή με ΤΝΤ για να τους δείξετε ότι σοβαρολογείτε! Προσοχή! Η στολή είναι επίσης χρήσιμη και τα Χριστούγεννα για τον διωγμό των ενοχλητικών παιδιών που λένε τα κάλαντα!
Τι χρειάζεστε: Μονάχα την εικονιζόμενη στολή και μερικές ράβδους ΤΝΤ.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣσσσσσσσσσσσσσσσ...........ΜΠΑΜ!
Βαθμός δυσκολίας:1/5
4) Αlma
Αυτή η πρόταση απευθείνεται στις αναγνώστριες όλων των ηλικιών, αλλά μπορεί να αποδειχθεί κομματάκι δύσκολη. Για να θεωρείστε τρομακτική, θα πρέπει να κάνετε κάτι παραπάνω από το να ξεπηδήσετε από μια γωνία ουρλιάζοντας. Για να έχετε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, θα πρέπει να μάθετε πως να διαχειρίζεστε τις ψυχικές σας δυνάμεις, πως να διαστρεβλώνετε την πραγματικότητα και να οδηγήσετε τους άλλους στα πρόθυρα της παραφροσύνης. Αν σας καλέσουν σε ένα πάρτυ, τότε θα πρέπει να επιστρατεύσετε τις δυνάμεις σας για να σβήσετε το φως και να εξαπολύσετε τις δαιμονικές σας δυνάμεις! Αν πάλι, βρείτε κάποιον μοναχικό παρευρισκόμενο, τόσο πιο εύκολο για εσάς να τον "σπάσετε" και να κάνετε τους υπόλοιπους να τρέμουν...
Τι χρειάζεστε: Κόκκινο φόρεμα, μακριά, μαύρα μαλλιά και απίστευτες ψυχικές δυνάμεις.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε":.........(Αθώο παιδικό γέλιο ηχεί στους σκοτεινούς διαδρόμους).........
Βαθμός δυσκολίας:4/5
5)Scout
Πέρσι είχαμε τον σύντροφο Heavy. Φέτος έχουμε άλλον έναν απίθανο χαρακτήρα από το roster του εξαιρετικού on-line FPS της Valve. Ο scout είναι μικρόσωμος, γρήγορος και πολύ ενεργητικός. Συνήθως σπάει τα νεύρα της ομάδας του με την αλαζονική και κουραστική προσωπικότητά του, αλλά την ώρα της μάχης γίνεται ένας πολύ αξιόμαχος αντίπαλος και πονοκέφαλος για τους πάντες, ειδικά για τους snipers, τους οποίους χλευάζει με κάθε ευκαιρία. Αν πιστεύετε πως μπορείτε να επιστρατεύσετε την υπερκινητικότητά σας σε κάτι αποδοτικό, τότε σας συνιστώ να πάτε ντυμένοι Scout! Go Bonk some heads!
Τι χρειάζεστε: Ταχύτητα, scattergun, earpiece, τουλάχιστον ένα τενεκεδάκι Bonk!Atomic Punch.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": You'll never hit me! You'll never hit my tiny head!
Βαθμός δυσκολίας:2/5
6)Random Marine #137
Καλά, μιλάμε, είμαι πολύ αναίσθητος. Κάθεστε τόση ώρα και διαβάζετε τις διάφορες προτάσεις για αποκριάτικη ένδυση και κάθεστε απορημένος και αναρωτιέστε "Πως θα ντυθώ τάδε, αφού δεν μπορώ/δεν έχω λεφτά/ το πάρτυ είναι σε 1 ώρα και δεν έχω χρόνο να το φτιάξω". Κάποιοι από εσάς μπορεί να μην θέλετε να τραβήξετε ΟΛΑ τα βλέμματα πάνω σας, δεν είστε attention whores ρε σεις! Τι μπορείτε λοιπόν να ντυθείτε για να θεωρήστε αστείοι για τις απόκριες, αλλά να μην το παρακάνετε; Απλό. Σκεφτείτε ποιός έχει περάσει μπροστά από το monitor σας ένα κάρο φορές και δεν τον πήρατε ποτέ χαμπάρι. Μα, αυτός είναι ο τυχαίος Marine σε κάποιο στρατιωτικό παιχνίδι! Είτε παίζετε FPS είτε strategy, o random marine θα είναι πάντα εκεί, θα τσιρίζει σαν μικρό κοριτσάκι κάθε φορά που βλέπει αντίπαλο και θα περιμένει εσάς να βγάλετε το φίδι από την τρύπα. Είναι αυτός που ποτέ δεν κάνει τίποτα για την κατάσταση, σκεπτόμενος "καλή είναι η τρύπα που χώθηκα, άσε τους άλλους μαλ**** να ψοφήσουν", και όταν η παράταξή του νικάει(χάρη σε εσάς, φυσικά) πετάει κλισέ ατάκες όπως "Take that mother*****" ή "They didn't know what hit 'em" κ.ο.κ. Είναι ακόμα κι αυτός που έλαβε μία εντολή από το επιτελείο, όπως π.χ. η ανατίναξη μερικών αντιεροπορικών όπλων και ο κρετίνος την μεταβίβασε σε εσάς, γιατί πολύ απλά μοιάζετε με καταφερτζή! Ορίστε λοιπόν, μία κοινότυπη στολή για έναν κοινότυπο και άκρως συνηθισμένο χαρακτήρα.
Τι χρειάζεστε: Στρατιωτική ανάρτηση, το όπλο τις επιλογής σας.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": Papa Zulu Gator, mission accomplished!
Βαθμός δυσκολίας:1/5
7)Space Marine
Πάμε από τον ρεζίλη τον μίζερο τον άχρηστο τον marine στον υπέρτατο Marine που θα υπάρξει ποτέ! Φυσικά, μιλάω για τους Spacemarines! Οι Spacemarines είναι οι επίλεκτοι στρατιώτες του Αυτοκράτορα, οι καλύτεροι των καλύτερων, υπεύθυνοι για την προστασία των συνόρων της απέραντης Αυτοκρατορίας. Οι Spacemarines, με το που καταταγούν, αναβαθμίζονται γενετικά για να είναι ακόμα πιο φονικοί και εκπαιδεύουν αδιάκοπα σώμα, νου και πνεύμα για να είναι ανθεκτικοί στις επιρροές των εχθρών τους. Η ολοκληρωτική τους υποταγή στον Αυτοκράτορα είναι η δύναμη που τους κινεί, τους οργανώνει και δίνει στο έργο τους νόημα. Φυσικά, επειδή η αποστολή τους είναι τόσο επικίνδυνη, έχουν τον καλύτερο εξοπλισμό σε ολόκληρη την Αυτοκρατορία και σχεδόν άπειρους πόρους για να φέρουν εις πέρας κάθε εγχείρημα. Περιττό να πω πως αν ντυθείτε spacemarine φέτος θα είστε θεόρατος και επιβλητικός! Γι'αυτό και η εν λόγω στολή είναι από τις καλύτερες, μόνο αν κάποιος είναι διατεθιμένος να πειθαρχηθεί όπως ένας αληθινός spacemarine. Αν μάλιστα καταφέρετε και φέρετε και τους φίλους σας ντυμένους το ίδιο, το αποτέλεσμα θα είναι επικό!
Τι χρειάζεστε: Bolter, chainsword, προαιρετικό dreadnought.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": Spacemarines, DEPLOY!
Βαθμός δυσκολίας: 6/5!!!
8)Solid Snake
Τελευταίος και καλύτερος, έρχεται ο υπέρτατος video game character, Solid Snake. Ο γενετικά τροποποιημένος πράκτορας της FOXHOUND συνδυάζει όλα τα συστατικά που αγαπάμε σε άλλους ήρωες και μας δίνει ένα κατάσκοπο που όμοιος του δεν υπάρχει. Σίγουρα, τελευταία που τον είδαμε υπέφερε από τα συμπτώματα της πρόωρης γήρανσής του, αποτέλεσμα της γενετικής του τροποποίησης, αλλά ο Snake δεν πτοείται και δεν το έχει σε τίποτα να τα βάλει με 100 Metal Gears. Αυτή την ποιότητα πρέπει να δείχνει και ο επίδοξος Snake-wannabe αν δεν θέλει να γίνει γελοίος. Και το κυριότερο όλων, ακόμα και αν κερδίσετε τον θαυμασμό όλων, εσείς θα πρέπει να διατηρήσετε την αυτοσυγκρασία σας, καθώς το μεγαλύτερο προτέρημα του Snake είναι η ταπεινότητά του. Πιστεύει πως το να σώζει τον κόσμο είναι ο υπέρτατος στόχος του και δεν δείχνει τον παραμικρό θαυμασμό στην όποια επιτυχία του. Υπό την μελωδία λοιπόν της παρακάτω μουσικής(βάλτε το στο 2:56)
,
ορθώνετε ανάστημα, βαράτε προσοχή και χαιρετάτε τον υπέρτατο Big Boss. I salute you...
Τι χρειάζεστε: Bandana, cigars και ανθυγιεινά αποθέματα ταπεινοφροσύνης.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": I'm no hero... Never was... never will be...
Βαθμός δυσκολίας:2/5
Αυτές λοιπόν ήταν οι προτάσεις μου για τις φετινές Απόκριες. Το αν θα τις ακολουθήσετε κατά γράμμα μου φαίνεται μάλλον απίθανο. Δώστε το όμως μια ευκαιρία...
1)Adam Jensen
Αν έπρεπε να διαλέξω τον πιο αξιομνημόνευτο game hero του περασμένου χρόνου, αυτός θα ήταν ο Adam Jensen. Τούμπανο, πολλά βαρύς που δεν σηκώνει πολλά-πολλά. Α, και είναι cyborg! Τα μηχανικά του πρόσθετα του χαρίζουν εξαιρετικές ικανότητες όπως αορατότητα, υπερδύναμη και φυσικά, ακαταμάχητη γοητεία. Στις κυρίες μπορείτε επίσης να τονίσετε πως έχετε αναβαθμίσεις και σε άλλα, λιγότερο εμφανή όργανά σας... If you know what I mean... το κακό βέβαια είναι πως θα πρέπει τα augmentations σας να δουλεύουν ρολόι, αλλιώς όλοι θα σας θεωρούν "μαϊμού" και η στολή σας δεν θα έχει επιτυχία. Αυτό που πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να κάνετε είναι να σκάσετε μύτη στο πάρτυ μπαίνοντας από την ταράτσα, ενεργοποιώντας το Icarus Landing System σας και με την υπόκρουση της παρακάτω μουσικής,
να αρχίσετε να πετάτε σφαλιάρες δεξιά κι αριστερά με τα μηχανικά σας χέρια για να κερδίσετε τις εντυπώσεις!
Tι χρειάζεστε: Φουτουριστικά όπλα, PRAXIS kits, μερικά δισεκατομύρια για έρευνα πάνω στην ανθρώπινη αναβάθμιση.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": I never asked for this.
Βαθμός δυσκολίας:4/5
2)Dragoborn
Πιστεύετε πως ανέκαθεν προοριζόσασταν για μεγαλεία; Μήπως έχετε υποψίες ότι είστε απόγονος μίας γενιάς πολεμιστών που άλλαξαν το πρόσωπο του κόσμου; Μάλλον θα πρέπει να ντυθείτε Dragonborn φέτος τις απόκριες. Ξέρω πως πλέον ακόμα και η κουτσή Μαρία ξέρει το Skyrim, κυρίως μέσα από τα υπερτιμημένα arrow to the knee jokes και διατρέχετε τον κίνδυνο να σας περάσουν για κανά nerd και να χάσετε κάθε ευκαιρία να ξεχωρίσετε. Όταν όμως σας δουν να εξασκείτε τις Thu'um σας, δηλαδή τις φωνές σας και αποδείξετε σε όλους πως μιλάτε την φονική γλώσσα των dovah, τότε θα καταλάβουν οι haters ότι δεν είστε κανά γατάκι, αλλά ο χιλιοτραγουδημένος Dragonborn, όπως ακριβώς προφητεύτηκε από παλιά. Τώρα, θα είστε το επίκεντρο του κόσμου και θα διηγείστε σε όλους τις επικές ιστορίες θάρρους και αυτοθυσίας σας. Αν μάλιστα καταφέρετε και σκοτώσετε έναν δράκο(βάλτε έναν φίλο σας να σας βοηθήσει σε αυτό), τότε η στολή θα έχει αποδειχθεί περίτρανα επιτυχημένη και οι βάρδοι θα τραγουδούν για το Έπος σας!
Τι χρειάζεστε: Να μάθετε τον "Ύμνο εις τον Dragonborn", dragon scale armor και μεγάλο
Speech skill(βοηθά στην αφήγηση των ιστοριών όπως είπα και πιο πάνω).
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": Fus... RO DAH!
Βαθμός δυσκολίας:3/5
2)Creeper
Εντάξει, καταλαβαίνω πως οι Απόκριες δεν αρέσουν σε όλους. Όλα τα μασκαρέματα, όλες οι αηδιές που κυκλοφορούν στον δρόμο, βλάκες ντυμένοι Adam Jensen και Dragonborn, απαπαπαπα, τι πράγματα είναι αυτά; Μήπως όμως οι φίλοι σας, που είναι αθάνατοι λάτρεις των Αποκριών και του χαβαλέ, σας τα έχουν κάνει τριπλάσια σε μέγεθος για πάρτυ-μασκέ και χαζομάρες; Ε λοιπόν, ήρθε η ώρα να τους πληρώσετε με το ίδιο νόμισμα και να ντυθείτε ως τον μισητό Creeper από το Minecraft! Πηγαίνετε ντυμένοι στα σπίτια τους και ξεκαθαρίστε τους ότι δεν θέλετε να πάτε πουθενά! Με 100% βεβαιότητα σας εγγυόμαι πως όλοι θα σας αφήσουν ήσυχο και πλέον θα είστε ελεύθεροι από κάθε δέσμευση και υποχρέωση. Αν βέβαια επιμένουν, τότε θα πρέπει να γεμίσετε την στολή με ΤΝΤ για να τους δείξετε ότι σοβαρολογείτε! Προσοχή! Η στολή είναι επίσης χρήσιμη και τα Χριστούγεννα για τον διωγμό των ενοχλητικών παιδιών που λένε τα κάλαντα!
Τι χρειάζεστε: Μονάχα την εικονιζόμενη στολή και μερικές ράβδους ΤΝΤ.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣσσσσσσσσσσσσσσσ...........ΜΠΑΜ!
Βαθμός δυσκολίας:1/5
4) Αlma
Αυτή η πρόταση απευθείνεται στις αναγνώστριες όλων των ηλικιών, αλλά μπορεί να αποδειχθεί κομματάκι δύσκολη. Για να θεωρείστε τρομακτική, θα πρέπει να κάνετε κάτι παραπάνω από το να ξεπηδήσετε από μια γωνία ουρλιάζοντας. Για να έχετε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, θα πρέπει να μάθετε πως να διαχειρίζεστε τις ψυχικές σας δυνάμεις, πως να διαστρεβλώνετε την πραγματικότητα και να οδηγήσετε τους άλλους στα πρόθυρα της παραφροσύνης. Αν σας καλέσουν σε ένα πάρτυ, τότε θα πρέπει να επιστρατεύσετε τις δυνάμεις σας για να σβήσετε το φως και να εξαπολύσετε τις δαιμονικές σας δυνάμεις! Αν πάλι, βρείτε κάποιον μοναχικό παρευρισκόμενο, τόσο πιο εύκολο για εσάς να τον "σπάσετε" και να κάνετε τους υπόλοιπους να τρέμουν...
Τι χρειάζεστε: Κόκκινο φόρεμα, μακριά, μαύρα μαλλιά και απίστευτες ψυχικές δυνάμεις.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε":.........(Αθώο παιδικό γέλιο ηχεί στους σκοτεινούς διαδρόμους).........
Βαθμός δυσκολίας:4/5
5)Scout
Πέρσι είχαμε τον σύντροφο Heavy. Φέτος έχουμε άλλον έναν απίθανο χαρακτήρα από το roster του εξαιρετικού on-line FPS της Valve. Ο scout είναι μικρόσωμος, γρήγορος και πολύ ενεργητικός. Συνήθως σπάει τα νεύρα της ομάδας του με την αλαζονική και κουραστική προσωπικότητά του, αλλά την ώρα της μάχης γίνεται ένας πολύ αξιόμαχος αντίπαλος και πονοκέφαλος για τους πάντες, ειδικά για τους snipers, τους οποίους χλευάζει με κάθε ευκαιρία. Αν πιστεύετε πως μπορείτε να επιστρατεύσετε την υπερκινητικότητά σας σε κάτι αποδοτικό, τότε σας συνιστώ να πάτε ντυμένοι Scout! Go Bonk some heads!
Τι χρειάζεστε: Ταχύτητα, scattergun, earpiece, τουλάχιστον ένα τενεκεδάκι Bonk!Atomic Punch.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": You'll never hit me! You'll never hit my tiny head!
Βαθμός δυσκολίας:2/5
6)Random Marine #137
Καλά, μιλάμε, είμαι πολύ αναίσθητος. Κάθεστε τόση ώρα και διαβάζετε τις διάφορες προτάσεις για αποκριάτικη ένδυση και κάθεστε απορημένος και αναρωτιέστε "Πως θα ντυθώ τάδε, αφού δεν μπορώ/δεν έχω λεφτά/ το πάρτυ είναι σε 1 ώρα και δεν έχω χρόνο να το φτιάξω". Κάποιοι από εσάς μπορεί να μην θέλετε να τραβήξετε ΟΛΑ τα βλέμματα πάνω σας, δεν είστε attention whores ρε σεις! Τι μπορείτε λοιπόν να ντυθείτε για να θεωρήστε αστείοι για τις απόκριες, αλλά να μην το παρακάνετε; Απλό. Σκεφτείτε ποιός έχει περάσει μπροστά από το monitor σας ένα κάρο φορές και δεν τον πήρατε ποτέ χαμπάρι. Μα, αυτός είναι ο τυχαίος Marine σε κάποιο στρατιωτικό παιχνίδι! Είτε παίζετε FPS είτε strategy, o random marine θα είναι πάντα εκεί, θα τσιρίζει σαν μικρό κοριτσάκι κάθε φορά που βλέπει αντίπαλο και θα περιμένει εσάς να βγάλετε το φίδι από την τρύπα. Είναι αυτός που ποτέ δεν κάνει τίποτα για την κατάσταση, σκεπτόμενος "καλή είναι η τρύπα που χώθηκα, άσε τους άλλους μαλ**** να ψοφήσουν", και όταν η παράταξή του νικάει(χάρη σε εσάς, φυσικά) πετάει κλισέ ατάκες όπως "Take that mother*****" ή "They didn't know what hit 'em" κ.ο.κ. Είναι ακόμα κι αυτός που έλαβε μία εντολή από το επιτελείο, όπως π.χ. η ανατίναξη μερικών αντιεροπορικών όπλων και ο κρετίνος την μεταβίβασε σε εσάς, γιατί πολύ απλά μοιάζετε με καταφερτζή! Ορίστε λοιπόν, μία κοινότυπη στολή για έναν κοινότυπο και άκρως συνηθισμένο χαρακτήρα.
Τι χρειάζεστε: Στρατιωτική ανάρτηση, το όπλο τις επιλογής σας.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": Papa Zulu Gator, mission accomplished!
Βαθμός δυσκολίας:1/5
7)Space Marine
Πάμε από τον ρεζίλη τον μίζερο τον άχρηστο τον marine στον υπέρτατο Marine που θα υπάρξει ποτέ! Φυσικά, μιλάω για τους Spacemarines! Οι Spacemarines είναι οι επίλεκτοι στρατιώτες του Αυτοκράτορα, οι καλύτεροι των καλύτερων, υπεύθυνοι για την προστασία των συνόρων της απέραντης Αυτοκρατορίας. Οι Spacemarines, με το που καταταγούν, αναβαθμίζονται γενετικά για να είναι ακόμα πιο φονικοί και εκπαιδεύουν αδιάκοπα σώμα, νου και πνεύμα για να είναι ανθεκτικοί στις επιρροές των εχθρών τους. Η ολοκληρωτική τους υποταγή στον Αυτοκράτορα είναι η δύναμη που τους κινεί, τους οργανώνει και δίνει στο έργο τους νόημα. Φυσικά, επειδή η αποστολή τους είναι τόσο επικίνδυνη, έχουν τον καλύτερο εξοπλισμό σε ολόκληρη την Αυτοκρατορία και σχεδόν άπειρους πόρους για να φέρουν εις πέρας κάθε εγχείρημα. Περιττό να πω πως αν ντυθείτε spacemarine φέτος θα είστε θεόρατος και επιβλητικός! Γι'αυτό και η εν λόγω στολή είναι από τις καλύτερες, μόνο αν κάποιος είναι διατεθιμένος να πειθαρχηθεί όπως ένας αληθινός spacemarine. Αν μάλιστα καταφέρετε και φέρετε και τους φίλους σας ντυμένους το ίδιο, το αποτέλεσμα θα είναι επικό!
Τι χρειάζεστε: Bolter, chainsword, προαιρετικό dreadnought.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": Spacemarines, DEPLOY!
Βαθμός δυσκολίας: 6/5!!!
8)Solid Snake
Τελευταίος και καλύτερος, έρχεται ο υπέρτατος video game character, Solid Snake. Ο γενετικά τροποποιημένος πράκτορας της FOXHOUND συνδυάζει όλα τα συστατικά που αγαπάμε σε άλλους ήρωες και μας δίνει ένα κατάσκοπο που όμοιος του δεν υπάρχει. Σίγουρα, τελευταία που τον είδαμε υπέφερε από τα συμπτώματα της πρόωρης γήρανσής του, αποτέλεσμα της γενετικής του τροποποίησης, αλλά ο Snake δεν πτοείται και δεν το έχει σε τίποτα να τα βάλει με 100 Metal Gears. Αυτή την ποιότητα πρέπει να δείχνει και ο επίδοξος Snake-wannabe αν δεν θέλει να γίνει γελοίος. Και το κυριότερο όλων, ακόμα και αν κερδίσετε τον θαυμασμό όλων, εσείς θα πρέπει να διατηρήσετε την αυτοσυγκρασία σας, καθώς το μεγαλύτερο προτέρημα του Snake είναι η ταπεινότητά του. Πιστεύει πως το να σώζει τον κόσμο είναι ο υπέρτατος στόχος του και δεν δείχνει τον παραμικρό θαυμασμό στην όποια επιτυχία του. Υπό την μελωδία λοιπόν της παρακάτω μουσικής(βάλτε το στο 2:56)
,
ορθώνετε ανάστημα, βαράτε προσοχή και χαιρετάτε τον υπέρτατο Big Boss. I salute you...
Τι χρειάζεστε: Bandana, cigars και ανθυγιεινά αποθέματα ταπεινοφροσύνης.
Ατάκες που πρέπει να "πετάξετε": I'm no hero... Never was... never will be...
Βαθμός δυσκολίας:2/5
Αυτές λοιπόν ήταν οι προτάσεις μου για τις φετινές Απόκριες. Το αν θα τις ακολουθήσετε κατά γράμμα μου φαίνεται μάλλον απίθανο. Δώστε το όμως μια ευκαιρία...
Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012
Star Wars Tribute
Βγαίνουν σιγά-σιγά τα Star Wars σε 3D και πως θα μπορούσα να μην κάνω μία αναφορά και εγώ. Οι περισσότεροι λίγο ή πολύ γνωρίζουν πράγματα για την ιστορία οπότε δεν θα ήθελα να κουράσω περισσότερο. Εμένα πάντως μου έκαναν τρομερή εντύπωση (περισσότερο στις βέβαια) τόσο τα διάφορα σπέσιαλ εφέ -πολύ μπροστά για την εποχή τους-όσο και για την ιστορία. Θα πάω να δω και το 3D (αφού φάω πρώτα ένα "Jedi μπούργκερ" -inside joke mode detected-) παρόλο που η πρώτη ταινία δεν μου άρεσε (ή αν θέλετε τέταρτη με την σειρά που βγήκαν)
- There is no emotion, there is peace.
- There is no ignorance, there is knowledge.
- There is no passion, there is serenity.
- There is no chaos, there is harmony.
- There is no death, there is the Force.
- Jedi Code
Favorite Quotes:
“May the Force be with you.”
“Help me Obi-Wan Kenobi. You’re my only hope.”
“Use the Force, Luke.”“I find your lack of faith disturbing.”
“When I left you, I was but the learner, now I am the master.”
“I suggest a new strategy, R2. Let the wookiee win.”
“I’ve got a very bad feeling about this.”
“The Force is strong with this one.”
“-You just watch yourself. We’re wanted men. I have the death sentence on 12 systems.”
-I’ll be careful.
-You’ll be dead!”
Αγαπημένα κομμάτια από το Soundtrack:
To κοινό στο πάνω βίντεο είναι χάλια. Ειδικά κάτι θείτσες που νομίζουν ότι Star Wars είναι μάρκα τσαγιού... Δεν πειράζει όμως η εκτέλεση είναι εκπληκτική.
Πολύ copy-paste λίγο γράψιμο. Τι να γράψει κανείς που να μην έχει όμως υποθεί... ;
Το σύμπαν του Star Wars με τους οπαδούς και τους φίλους του μιλάει από μόνο του.
Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012
Battlef.... ΠΑΛΙ ΚΡΑΣΑΡΕ Η ΒΛΑΚΕΙΑ!
Long time, no see, έτσι δεν είναι;
Επιτρέψτε μου να διηγηθώ μία ιστορία πόνου και μιζέριας. Μια ιστορία μόνο για τους βετεράνους αναγνώστες Άρλεκιν και καταθλιπτικών ιστοριών. Παρακαλείστε να βγάλετε πολλά μαντηλάκια διότι μπορεί να βραχυκυκλώσετε καμμιά ηλεκτρική συσκευή με τα δάκρυα που θα χυθούν...
Το Battlefield 3 δεν υπήρχε περίπτωση να το παίξω αν πρώτα απ'όλα δεν αναβάθμιζα τo gaming rig μου για να μπορώ να απολάυσω το awesomeness του παιχνιδιού σε όλο του το μεγαλείο. Όμως κατα τη διάρκεια των διακοπών, ο συνεργάτης/ gaming buddy/ κανονικός buddy, Luminous Defex με ενημέρωσε ότι μπορώ να βρω το Battlefield 3 γαι PC στην εξευτελιστική τιμή των 20€ από το Πλαίσιο(αν τρέξετε μπορείτε ακόμα να προλάβετε καμμιά κόπια). Και κάπου εδώ ξεκινάνε τα βάσανα...
30/12/2011
Πουρνό-πουρνό, τρέχω να αγοράσω το παιχνίδι. Ευτυχώς, στο κατάστημα Πλαίσο Καλαμαριάς προλαβαίνω την τελευταία κόπια του παιχνιδιού πάνω στα ράφια του καταστήματος, οδεύω στο ταμείο, ετοιμάζω το πορτοφόλι μου και αφού αρνηθώ το μελομακάρονο που με τόση απροσδόκητη ευγένια μου προσέφερε η συμπαθέστατη κοπέλα στο ταμείο, πλήρωνω και φεύγω με ένα σχεδόν παιδικό χαμόγελο στα χείλη μου, κάτι που έχω πάρα πολύ καιρό να δω κατά την περίοδο των Χριστουγέννων.
Καθώς μπουτάρει το PC, σχίζω το περιτύλιγμα του παιχνιδιού και ανασέρνω από την μνήμη που το επικό main theme του παιχνιδιού, το οποίο αποτελεί ένα μιξάρισμα του original Battlefield theme με σύγχρονη ηλεκτρονική ambient μουσική. Πριν καλά-καλά ξεκινήσει το installation του παιχνιδιού, η ΕΑ με ενημερώνει πως πρέπει να κατεβάσω το πολυ-μίσητο Origin(ευτυχώς δεν μου εμφάνισε κανένα απολύτως πρόβλημα, όπως διαβάζω πως έχει κάνει σε πολλά άτομα). Ο client κατεβαίνει, κάνω το login και περιμένω καρτερικά το installation. Εδώ όμως πετάγεται το μήνυμα "Η εγκατάσταση δεν μπορεί να ξεκινήσει γιατί χρησιμοποιείς ότι να'ναι λειτουργικό, κόπανε!" ή κάτι τέτοιο τέλως πάντων. Σκέφτηκα μήπως τα XP που έχω δεν έχει κάποιο service pack, αλλά θυμόμουν χαρακτηρηστικά που είχα κατεβάσει κάθε απαραίτητη ενημέρωση. Τι τρέχει; Διαβάζω τα minimum requirements του παιχνιδιού, ρίχνω ένα facepalm και συνειδητοποιώ πως το παιχνίδι ΔΕΝ ΤΡΕΧΕΙ ΣΕ XP. Δύο εναλλακτικές μου παρουσιάζονται: Να επιστρέψω στα ελλεινά (s)Vista, ή να δοκιμάσω την τύχη μου με τα 7...
31/12/2011
Βρίσκω κάπου μία αχρησιμοποίητη άδεια για τα 7 και αφού βεβαιώθηκα ότι δεν την χρειάζεται ο πατέρας μου, ξεκίνησα το format αφού πρώτα έκανα backup όλα τα άχρηστα αρχεία και άφησα πίσω τα σημαντικότερα, όπως άλλωστε συνηθίζω να κάνω. Αφού το νέο μου λειτουργικό με καλωσορίζει, ψάχνω να βρω drivers για την m/b, κάρτα γραφικών κ.ο.κ. Έντρομος όμως ανακαλύπτω πως το chipset της motherboard δεν υποστηρίζει τα 7! Για κάποιον περίεργο λόγο όμως, αυτό δεν δημιούργησε περαιτέρω προβλήματα και αφού εγκαταστάθηκαν και οι drivers για την κάρτα γραφικών, ξεκίνησα εκ νέου το κατέβασμα του Origin και, επιτέλους, το Battlefield 3 ήταν έτοιμο να παιχτεί...
Δηλαδή σχεδόν. Το μόνο που μου έλειπε ήταν ένα patch μεγέθους 4Gb. Για την σύνδεσή μου και δεδομένου πως την περίοδο αυτή το net traffic είναι λίιιιιγο ανεβασμένο, αυτό το εγχείρημα ισοδυναμούσε με πολύωρο άθλο, αλλά ήταν βέβαιο πως το αποτέλεσμα άξιζε τον κόπο. Και έτσι το patch άρχισε κομματάκι-κομματάκι να κατεβαίνει με ρυθμούς λίγο γρηγορότερους από την τελική ταχύτητα ενός σαλιγκαριού. Έφτασε περίπου στο 30-35%, όταν αναγκάστηκα να κλείσω τον client του Origin για να κάνει restart το μηχάνημα για να περάσει κάτι ενημερώσεις. Όταν το έβαλα να συνεχίσει το κατέβασμα, βλέπω πως το μεγαλύτερο μέρος του patch που ήδη κατέβηκε χάθηκε και συνέχισε να κατεβάζει από το 2% της συνολικής προόδου. Γιατί το κάνει αυτό, δεν ξέρω. Μήπως κάπου εδώ να έπαιρναν κανά μαθηματάκι από το Steam; Ή μήπως να με ενημέρωναν γι'αυτό; Μάλλον ζητάω πολλά...
Αφού το ρολόι ξεκινά να δείξει 8μ.μ. και το prοgress bar να με ενημερώνει πως μένουν 2Gb ακόμα να κατέβουν, γίνεται το αδιανόητο:κόβεται το ρεύμα, 3 από τις 4 πολυκατοικίες από το σύμπλεγμά μας μένουν χωρίς ρεύμα και μας αναγκάζουν να καλωσορίσουμε το νέο έτος(και μάλλον το τελευταίο;) υπό το ρομαντικό φως των κεριών.
Η παραπάνω φωτό τραβήχτηκε λίγα λεπτά πριν την άφιξη του 2012. Μπορείτε να δείτε την έκδηλη απογοήτευση των παρευρισκομένων στα προσωπάκια τους. Τι; Δεν μπορείτε; Μάλλον φταίει το γεγονός ότ δεν είχαμε ρεύμα. Πέρα από την πλάκα, αυτή η Πρωτοχρονιά είχε περισσότερη πλάκα από κάποιες άλλες...
1/1/2012
Με μεγάλη χαρά ξυπνάω και ανακαλύπτω πως το ρεύμα αποκαταστάθηκε, καθώς το συνεργείο της ΔΕΗ δούλευε όλη τη νύχτα για να επιδιορθώσει τη ζημιά(/salute). Αφού δέχτηκα τις ευχές μου για την ονομαστική μου εορτή και κοίταξα για πολλοστή φορά κάτω από το δέντρο μπας και άφησε κανα δωράκι ο Άϊ-Bilaros, ανοίγω το μηχάνημα για να κατέβει το πολυπόθητο update. Αγγίζει επικίνδυνα κοντά το 90% και αφού το αφήνω ευχαριστημένοςνα συνεχίσει, τσούπ- κάθεται ο αδερφός μου στο PC για να μπει στο Φατσοβιβλίο® του. "Σήκω από 'κει ρε συ, να κατέβει και μετά κάθεσαι όσο θες", του λέω. "Καλα, καλά σε λίγο", μου απαντά...
Έκανα το μεγάλο λάθος να τον αφήσω μόνο του και πήγα στο σαλόνι, όπου τελούταν οι τελευταίες προετοιμασίες για το πρωτοχρονιάτικο γεύμα. Μετά απο λίγο έρχεται και ο αδερφός μου."Βασίλη, έκλεισα το μηχάνημα, καλάααααααα;". Η πρότασή του έκανε το αίμα μου να παγώσει. Έκλεισε το PC χωρίς να τελειώσει το update, το οποίο τώρα θα ξεκινούσε από την αρχή... Τρέχω, bootάρω το PC μπας και μπορέσω να σώσω τίποτα, αλλά τζίφος... το update ξεκίνησε πάλι να κατεβαίνει από το 10%. Έπειτα από τα άπειρα μπινελίκια που ακούστηκαν σε όλο το σπίτι, το αφήνω να κατέβει και πάλι...
Πλησιάζει 3μ.μ., λίγες ώρες μετά το προηγούμενο συμβάν, όταν σαν άλλος recon agent εντοπίζω suspicious movement στην πυλωτή κάτω από το σπίτι. Οι στόχοι αναγνωρίζονται ως το συνεργείο της ΔΕΗ. Αμέσως σκέφτομαι "Αμάν, μπορεί να ξανακόψουν το ρεύμα για να τελειώσουν τις εργασίες τους". Κοιτάω το progress bar. Δείχνει 95%. Λίγα λεπτά αργότερα, οι χειρότεροί μου φόβοι πραγματοποιούνται. Το ρεύμα κόβεται για μία ακόμα φορά ΚΑΙ ΤΟ PATCH ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΗΚΕ!!!
Κατεβάζω από την βιβλιοθήκη ένα σκονισμένο λεξικό Γαλλικών, το ανοίγω και σιγά-σιγά ενθυμούμαι μερικά... "Γαλλικά". Το ρεύμα αποκαστείται, το PC ανοίγει για μία ακόμα φορά, η ζημιά ξανάεπιβεβαιώνεται, το patch ξεκινάει πάλι να κατεβαίνεο από το 10%, πατάω τα κλάματα, ρίχνω κάτι γαλλικά που ακόμα δεν πέταξα, ανοίγω την τηλεόραση και απολαμβάνω ένα 4ωράκι απολαυστικού τλεοπτικό προγράμματος, κάτι ιδιαίτερα περίεργο, αφού ως γνωστόν, Christmas TV sucks...
Το progress bar αγγίζει για 3η φορά το 100%. Έπειτα από 2 τάμματα, 3 εξορκισμούς, 7 επισκέψεις σε χαρτορίχτρες και 20 διαβάσματα ελληνικού καφέ, το ρεύμα δεν κόβεται, το internet δεν πέφτει, κανένα μέλος της οικογένειας δεν σβήνει το PC και επιτέλους, το patch κατέβηκε!
Πάμε να μιλήσουμε για το game τώρα. Σε καμμία περίπτωση τα παρακάτω δεν αποτελούν review, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν ανούσιο για πολλούς λόγους και ξεκινάμε με τον τεχνικό τομέα του παιχνιδιού, που είναι απλά καταπληκτικός. Το PC μου όμως, "πάσχει", τα crashes είναι δυστυχώς πολλά και ενώ μπορώ να παίξω με πολύ καλύτερα γραφικά, μία θεωρία λέει πως φταίει η έλλειψη μνήμης για τα crashes αυτά. Έτσι κατέβασα ανάλυση απο 1920χ1200 στα 1680χ1050, όλα τα settings σε low/off και επιτέλους, μπορώ να παίξω για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς κανένα πρόβλημα.
Επειδή η ΕΑ κατάλαβε πόσο mainstream και παλιομοδίτικα είναι τα main menus στα παιχνίδια, έκανε την ριζική αλλαγή και το αφαίρεσε σχεδόν όλο! Για να τρέξουμε το παιχνίδι, πρέπει να ξεκινήσουμε το Origin και από'κει, όταν θα τρέξουμε το BF3, ο broswer μας πηγαίνει στο battlelog page μας, όπου με περηφάνια μπορούμε να επιδείξουμε στον κόσμο την πρόοδο του multiplayer στρατιώτη μας. Πέρα από τα διάφορα stats κλπ κλπ, απο εκεί μπορούμε να ξεκινήσουμε τo Campaign, Multiplayer και τις co-op αποστολές.
Όσον αφορά το gameplay του παιχνιδιού, αυτό δεν διαφέρει και πολύ από το τελευταίο military FPS που παίξατε. Ολόκληρο το campaign είναι ένα showcase των δυνατοτήτων της νέας μηχανής Frostbite 2, στην οποία φυσικά βασίζεται το παιχνίδι. Η πλοκή; Τα αμερικανάκια ανακαλύπτουν μία πυρηνική κεφαλή, αναρωτιούνται μήπως κυκλοφορούν και άλλες, βρίσκουν ότι ένας Solomon που είχε κολλητιλίκια με τον ηγέτη του Ιράν θέλει να στείλει άλλες 2 βόμβες στο Παρίσι και Νέα Υόρκη, ανατινάζεται το Παρίσι, ο παίκτης μας σώζει την Νέα Υόρκη, ending credits. Ορίστε, μόλις σας αποκάλυψα ολόκληρο το σενάριο και δεν σας κάηκε καρφί! Φυσικό είναι. Από την μέση του παιχνιδιού και μετά το παιχνίδι κάτι κάνει και ξεφεύγει από το mindless shooting fest και πάει να μπλεχτεί με θέματα όπως τις θυσίες που πρέπει να κάνει ο φαντάρος για την πατρίδα του, για το πόσο εύκολα το διεστραμμένο όνειρο ενός και μόνο ανθρώπου γίνεται πραγματικότητα, αλλά αυτά δεν πείθουν τον παίκτη, γιατί υστερούν σε σκηνοθεσία. Ένα άλλο παράπονο μου είναι τα quick-time events. Υπάρχουν μόνο και μόνο για να μην "κουράζουν" τον παίκτη κάνοτας τον να νομίζει πως βλέπει και άλλο cinematic. Το παιχνίδι(και εμμέσως οι δημιουργοί) άλλο σας θέλουν να κάνετε. Sit back and enjoy the fireworks...
Το multiplayer θέλω να πιστεύω πως δεν είναι unbalanced και άδικο. Απλώς με το μέγεθος των χαρτών και τα διαφορετικά επίπεδα ικανοτήτων των παικτών, οι ίδιοι οι παίκτες χαλάνε τις ισορροπίες και το παιχνίδι γίνεται ώρες-ώρες πολύ κουραστικό. Δεν υπάρχει πιο αποκαρδιοτικό πράγμα να βλέπεις τον εχθρό να σου καταστρέφει την βάση με χειρουργικά χτυπήματα από την συνεργασία πεζικάριων/τεθωρακισμένων/αεροπλάνων, ενώ εσύ δεν μπορείς να ξεμυτήσεις για λίγο γιατί θα σε πάρει headshot αμέσως κανά sniper. Αλλά όταν είναι και οι δύο ομάδες σχεδόν ισοδύναμες, το παιχνίδι γίνεται προκλητικό, αλλά και διασκεδαστικό. Τα game modes μένουν ως έχουν, αλλά την τιμητική τους στο BF3 την έχουν τα οχήματα και οι servers που υποστηρίζουν μέχρι και 64 παίκτες. Δεν αντιμετωπίζω τόσο lag όσο νόμιζα πως θα είχα όταν παίζω με άλλα 60 άτομα, δεδομένου της σύνδεσής μου, για την οποία σας έχω ήδη μιλήσει. Δυστυχώς όμως, οι παίκτες με όχι και πάρα πολύ καλό σκαρί θα αντιμετωπίσουν πολλά προβλήματα σταθερότητας, όπως εγώ.
Σε γενικές γραμμές, το παιχνίδι είναι πάρα πολύ καλό. Άμα δεν έχετε τι άλλο να κάνετε και δείτε ότι βαριέστε, ελάτε στο επίσημο platoon του blog μας, με όνομα Edo Ta Oumpana[ETO]. Αφήστε, ξέρω... Ο φίλτατος Defex που επιμελήθηκε της σελίδας, φρόντισε στο description να γράψει για όλα τα inside jokes μας. Άμα πάντως είστε (Τ)Ούμπανο, περάστε να παίξουμε κανά ματσάκι. ..
Επιτρέψτε μου να διηγηθώ μία ιστορία πόνου και μιζέριας. Μια ιστορία μόνο για τους βετεράνους αναγνώστες Άρλεκιν και καταθλιπτικών ιστοριών. Παρακαλείστε να βγάλετε πολλά μαντηλάκια διότι μπορεί να βραχυκυκλώσετε καμμιά ηλεκτρική συσκευή με τα δάκρυα που θα χυθούν...
Το Battlefield 3 δεν υπήρχε περίπτωση να το παίξω αν πρώτα απ'όλα δεν αναβάθμιζα τo gaming rig μου για να μπορώ να απολάυσω το awesomeness του παιχνιδιού σε όλο του το μεγαλείο. Όμως κατα τη διάρκεια των διακοπών, ο συνεργάτης/ gaming buddy/ κανονικός buddy, Luminous Defex με ενημέρωσε ότι μπορώ να βρω το Battlefield 3 γαι PC στην εξευτελιστική τιμή των 20€ από το Πλαίσιο(αν τρέξετε μπορείτε ακόμα να προλάβετε καμμιά κόπια). Και κάπου εδώ ξεκινάνε τα βάσανα...
30/12/2011
Πουρνό-πουρνό, τρέχω να αγοράσω το παιχνίδι. Ευτυχώς, στο κατάστημα Πλαίσο Καλαμαριάς προλαβαίνω την τελευταία κόπια του παιχνιδιού πάνω στα ράφια του καταστήματος, οδεύω στο ταμείο, ετοιμάζω το πορτοφόλι μου και αφού αρνηθώ το μελομακάρονο που με τόση απροσδόκητη ευγένια μου προσέφερε η συμπαθέστατη κοπέλα στο ταμείο, πλήρωνω και φεύγω με ένα σχεδόν παιδικό χαμόγελο στα χείλη μου, κάτι που έχω πάρα πολύ καιρό να δω κατά την περίοδο των Χριστουγέννων.
Καθώς μπουτάρει το PC, σχίζω το περιτύλιγμα του παιχνιδιού και ανασέρνω από την μνήμη που το επικό main theme του παιχνιδιού, το οποίο αποτελεί ένα μιξάρισμα του original Battlefield theme με σύγχρονη ηλεκτρονική ambient μουσική. Πριν καλά-καλά ξεκινήσει το installation του παιχνιδιού, η ΕΑ με ενημερώνει πως πρέπει να κατεβάσω το πολυ-μίσητο Origin(ευτυχώς δεν μου εμφάνισε κανένα απολύτως πρόβλημα, όπως διαβάζω πως έχει κάνει σε πολλά άτομα). Ο client κατεβαίνει, κάνω το login και περιμένω καρτερικά το installation. Εδώ όμως πετάγεται το μήνυμα "Η εγκατάσταση δεν μπορεί να ξεκινήσει γιατί χρησιμοποιείς ότι να'ναι λειτουργικό, κόπανε!" ή κάτι τέτοιο τέλως πάντων. Σκέφτηκα μήπως τα XP που έχω δεν έχει κάποιο service pack, αλλά θυμόμουν χαρακτηρηστικά που είχα κατεβάσει κάθε απαραίτητη ενημέρωση. Τι τρέχει; Διαβάζω τα minimum requirements του παιχνιδιού, ρίχνω ένα facepalm και συνειδητοποιώ πως το παιχνίδι ΔΕΝ ΤΡΕΧΕΙ ΣΕ XP. Δύο εναλλακτικές μου παρουσιάζονται: Να επιστρέψω στα ελλεινά (s)Vista, ή να δοκιμάσω την τύχη μου με τα 7...
31/12/2011
Βρίσκω κάπου μία αχρησιμοποίητη άδεια για τα 7 και αφού βεβαιώθηκα ότι δεν την χρειάζεται ο πατέρας μου, ξεκίνησα το format αφού πρώτα έκανα backup όλα τα άχρηστα αρχεία και άφησα πίσω τα σημαντικότερα, όπως άλλωστε συνηθίζω να κάνω. Αφού το νέο μου λειτουργικό με καλωσορίζει, ψάχνω να βρω drivers για την m/b, κάρτα γραφικών κ.ο.κ. Έντρομος όμως ανακαλύπτω πως το chipset της motherboard δεν υποστηρίζει τα 7! Για κάποιον περίεργο λόγο όμως, αυτό δεν δημιούργησε περαιτέρω προβλήματα και αφού εγκαταστάθηκαν και οι drivers για την κάρτα γραφικών, ξεκίνησα εκ νέου το κατέβασμα του Origin και, επιτέλους, το Battlefield 3 ήταν έτοιμο να παιχτεί...
Δηλαδή σχεδόν. Το μόνο που μου έλειπε ήταν ένα patch μεγέθους 4Gb. Για την σύνδεσή μου και δεδομένου πως την περίοδο αυτή το net traffic είναι λίιιιιγο ανεβασμένο, αυτό το εγχείρημα ισοδυναμούσε με πολύωρο άθλο, αλλά ήταν βέβαιο πως το αποτέλεσμα άξιζε τον κόπο. Και έτσι το patch άρχισε κομματάκι-κομματάκι να κατεβαίνει με ρυθμούς λίγο γρηγορότερους από την τελική ταχύτητα ενός σαλιγκαριού. Έφτασε περίπου στο 30-35%, όταν αναγκάστηκα να κλείσω τον client του Origin για να κάνει restart το μηχάνημα για να περάσει κάτι ενημερώσεις. Όταν το έβαλα να συνεχίσει το κατέβασμα, βλέπω πως το μεγαλύτερο μέρος του patch που ήδη κατέβηκε χάθηκε και συνέχισε να κατεβάζει από το 2% της συνολικής προόδου. Γιατί το κάνει αυτό, δεν ξέρω. Μήπως κάπου εδώ να έπαιρναν κανά μαθηματάκι από το Steam; Ή μήπως να με ενημέρωναν γι'αυτό; Μάλλον ζητάω πολλά...
Αφού το ρολόι ξεκινά να δείξει 8μ.μ. και το prοgress bar να με ενημερώνει πως μένουν 2Gb ακόμα να κατέβουν, γίνεται το αδιανόητο:κόβεται το ρεύμα, 3 από τις 4 πολυκατοικίες από το σύμπλεγμά μας μένουν χωρίς ρεύμα και μας αναγκάζουν να καλωσορίσουμε το νέο έτος(και μάλλον το τελευταίο;) υπό το ρομαντικό φως των κεριών.
Η παραπάνω φωτό τραβήχτηκε λίγα λεπτά πριν την άφιξη του 2012. Μπορείτε να δείτε την έκδηλη απογοήτευση των παρευρισκομένων στα προσωπάκια τους. Τι; Δεν μπορείτε; Μάλλον φταίει το γεγονός ότ δεν είχαμε ρεύμα. Πέρα από την πλάκα, αυτή η Πρωτοχρονιά είχε περισσότερη πλάκα από κάποιες άλλες...
1/1/2012
Με μεγάλη χαρά ξυπνάω και ανακαλύπτω πως το ρεύμα αποκαταστάθηκε, καθώς το συνεργείο της ΔΕΗ δούλευε όλη τη νύχτα για να επιδιορθώσει τη ζημιά(/salute). Αφού δέχτηκα τις ευχές μου για την ονομαστική μου εορτή και κοίταξα για πολλοστή φορά κάτω από το δέντρο μπας και άφησε κανα δωράκι ο Άϊ-Bilaros, ανοίγω το μηχάνημα για να κατέβει το πολυπόθητο update. Αγγίζει επικίνδυνα κοντά το 90% και αφού το αφήνω ευχαριστημένοςνα συνεχίσει, τσούπ- κάθεται ο αδερφός μου στο PC για να μπει στο Φατσοβιβλίο® του. "Σήκω από 'κει ρε συ, να κατέβει και μετά κάθεσαι όσο θες", του λέω. "Καλα, καλά σε λίγο", μου απαντά...
Έκανα το μεγάλο λάθος να τον αφήσω μόνο του και πήγα στο σαλόνι, όπου τελούταν οι τελευταίες προετοιμασίες για το πρωτοχρονιάτικο γεύμα. Μετά απο λίγο έρχεται και ο αδερφός μου."Βασίλη, έκλεισα το μηχάνημα, καλάααααααα;". Η πρότασή του έκανε το αίμα μου να παγώσει. Έκλεισε το PC χωρίς να τελειώσει το update, το οποίο τώρα θα ξεκινούσε από την αρχή... Τρέχω, bootάρω το PC μπας και μπορέσω να σώσω τίποτα, αλλά τζίφος... το update ξεκίνησε πάλι να κατεβαίνει από το 10%. Έπειτα από τα άπειρα μπινελίκια που ακούστηκαν σε όλο το σπίτι, το αφήνω να κατέβει και πάλι...
Πλησιάζει 3μ.μ., λίγες ώρες μετά το προηγούμενο συμβάν, όταν σαν άλλος recon agent εντοπίζω suspicious movement στην πυλωτή κάτω από το σπίτι. Οι στόχοι αναγνωρίζονται ως το συνεργείο της ΔΕΗ. Αμέσως σκέφτομαι "Αμάν, μπορεί να ξανακόψουν το ρεύμα για να τελειώσουν τις εργασίες τους". Κοιτάω το progress bar. Δείχνει 95%. Λίγα λεπτά αργότερα, οι χειρότεροί μου φόβοι πραγματοποιούνται. Το ρεύμα κόβεται για μία ακόμα φορά ΚΑΙ ΤΟ PATCH ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΗΚΕ!!!
Κατεβάζω από την βιβλιοθήκη ένα σκονισμένο λεξικό Γαλλικών, το ανοίγω και σιγά-σιγά ενθυμούμαι μερικά... "Γαλλικά". Το ρεύμα αποκαστείται, το PC ανοίγει για μία ακόμα φορά, η ζημιά ξανάεπιβεβαιώνεται, το patch ξεκινάει πάλι να κατεβαίνεο από το 10%, πατάω τα κλάματα, ρίχνω κάτι γαλλικά που ακόμα δεν πέταξα, ανοίγω την τηλεόραση και απολαμβάνω ένα 4ωράκι απολαυστικού τλεοπτικό προγράμματος, κάτι ιδιαίτερα περίεργο, αφού ως γνωστόν, Christmas TV sucks...
Το progress bar αγγίζει για 3η φορά το 100%. Έπειτα από 2 τάμματα, 3 εξορκισμούς, 7 επισκέψεις σε χαρτορίχτρες και 20 διαβάσματα ελληνικού καφέ, το ρεύμα δεν κόβεται, το internet δεν πέφτει, κανένα μέλος της οικογένειας δεν σβήνει το PC και επιτέλους, το patch κατέβηκε!
Πάμε να μιλήσουμε για το game τώρα. Σε καμμία περίπτωση τα παρακάτω δεν αποτελούν review, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν ανούσιο για πολλούς λόγους και ξεκινάμε με τον τεχνικό τομέα του παιχνιδιού, που είναι απλά καταπληκτικός. Το PC μου όμως, "πάσχει", τα crashes είναι δυστυχώς πολλά και ενώ μπορώ να παίξω με πολύ καλύτερα γραφικά, μία θεωρία λέει πως φταίει η έλλειψη μνήμης για τα crashes αυτά. Έτσι κατέβασα ανάλυση απο 1920χ1200 στα 1680χ1050, όλα τα settings σε low/off και επιτέλους, μπορώ να παίξω για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς κανένα πρόβλημα.
Επειδή η ΕΑ κατάλαβε πόσο mainstream και παλιομοδίτικα είναι τα main menus στα παιχνίδια, έκανε την ριζική αλλαγή και το αφαίρεσε σχεδόν όλο! Για να τρέξουμε το παιχνίδι, πρέπει να ξεκινήσουμε το Origin και από'κει, όταν θα τρέξουμε το BF3, ο broswer μας πηγαίνει στο battlelog page μας, όπου με περηφάνια μπορούμε να επιδείξουμε στον κόσμο την πρόοδο του multiplayer στρατιώτη μας. Πέρα από τα διάφορα stats κλπ κλπ, απο εκεί μπορούμε να ξεκινήσουμε τo Campaign, Multiplayer και τις co-op αποστολές.
Όσον αφορά το gameplay του παιχνιδιού, αυτό δεν διαφέρει και πολύ από το τελευταίο military FPS που παίξατε. Ολόκληρο το campaign είναι ένα showcase των δυνατοτήτων της νέας μηχανής Frostbite 2, στην οποία φυσικά βασίζεται το παιχνίδι. Η πλοκή; Τα αμερικανάκια ανακαλύπτουν μία πυρηνική κεφαλή, αναρωτιούνται μήπως κυκλοφορούν και άλλες, βρίσκουν ότι ένας Solomon που είχε κολλητιλίκια με τον ηγέτη του Ιράν θέλει να στείλει άλλες 2 βόμβες στο Παρίσι και Νέα Υόρκη, ανατινάζεται το Παρίσι, ο παίκτης μας σώζει την Νέα Υόρκη, ending credits. Ορίστε, μόλις σας αποκάλυψα ολόκληρο το σενάριο και δεν σας κάηκε καρφί! Φυσικό είναι. Από την μέση του παιχνιδιού και μετά το παιχνίδι κάτι κάνει και ξεφεύγει από το mindless shooting fest και πάει να μπλεχτεί με θέματα όπως τις θυσίες που πρέπει να κάνει ο φαντάρος για την πατρίδα του, για το πόσο εύκολα το διεστραμμένο όνειρο ενός και μόνο ανθρώπου γίνεται πραγματικότητα, αλλά αυτά δεν πείθουν τον παίκτη, γιατί υστερούν σε σκηνοθεσία. Ένα άλλο παράπονο μου είναι τα quick-time events. Υπάρχουν μόνο και μόνο για να μην "κουράζουν" τον παίκτη κάνοτας τον να νομίζει πως βλέπει και άλλο cinematic. Το παιχνίδι(και εμμέσως οι δημιουργοί) άλλο σας θέλουν να κάνετε. Sit back and enjoy the fireworks...
Το multiplayer θέλω να πιστεύω πως δεν είναι unbalanced και άδικο. Απλώς με το μέγεθος των χαρτών και τα διαφορετικά επίπεδα ικανοτήτων των παικτών, οι ίδιοι οι παίκτες χαλάνε τις ισορροπίες και το παιχνίδι γίνεται ώρες-ώρες πολύ κουραστικό. Δεν υπάρχει πιο αποκαρδιοτικό πράγμα να βλέπεις τον εχθρό να σου καταστρέφει την βάση με χειρουργικά χτυπήματα από την συνεργασία πεζικάριων/τεθωρακισμένων/αεροπλάνων, ενώ εσύ δεν μπορείς να ξεμυτήσεις για λίγο γιατί θα σε πάρει headshot αμέσως κανά sniper. Αλλά όταν είναι και οι δύο ομάδες σχεδόν ισοδύναμες, το παιχνίδι γίνεται προκλητικό, αλλά και διασκεδαστικό. Τα game modes μένουν ως έχουν, αλλά την τιμητική τους στο BF3 την έχουν τα οχήματα και οι servers που υποστηρίζουν μέχρι και 64 παίκτες. Δεν αντιμετωπίζω τόσο lag όσο νόμιζα πως θα είχα όταν παίζω με άλλα 60 άτομα, δεδομένου της σύνδεσής μου, για την οποία σας έχω ήδη μιλήσει. Δυστυχώς όμως, οι παίκτες με όχι και πάρα πολύ καλό σκαρί θα αντιμετωπίσουν πολλά προβλήματα σταθερότητας, όπως εγώ.
Σε γενικές γραμμές, το παιχνίδι είναι πάρα πολύ καλό. Άμα δεν έχετε τι άλλο να κάνετε και δείτε ότι βαριέστε, ελάτε στο επίσημο platoon του blog μας, με όνομα Edo Ta Oumpana[ETO]. Αφήστε, ξέρω... Ο φίλτατος Defex που επιμελήθηκε της σελίδας, φρόντισε στο description να γράψει για όλα τα inside jokes μας. Άμα πάντως είστε (Τ)Ούμπανο, περάστε να παίξουμε κανά ματσάκι. ..
Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011
Rage:The Aftermath
Καθώς ο γραφών προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ των 40€ που ακούει στο όνομα Rage, θα ήθελε να εξηγήσει γιατί δεν υπάρχει review του παιχνιδιού στο forum(σοβαρά, πρέπει να το κόψω αυτό με την αναφορά στον πρόσωπο μου στο 3ο πρόσωπο!).
Πέρα από το απογοητευτικό(πάντα για εμένα) gameplay, όταν έναν τίτλο δεν τον βιώνεις στο 100%, όπως θα έπρεπε δηλαδή και ήθελε ο δημιουργός, το να γράφεις review γι'αυτό είναι ανούσιο. Και βέβαια, αναφέρομαι στα προβλήματα των γραφικών. Αν θέλετε πάντως, διαβάστε ένα μινι-review, να δείτε τι εντυπώσεις μου άφησε το παιχνίδι.
Παίχνιδια της id δεν χρειάζονται σενάριο. Λογικό, αν το 95% των δυνατοτήτων τους πηγαίνει στο gameplay, τι να το κάνεις το σενάριο. Αλλά επειδή βρισκόμαστε στο 2011, ε, δεν γίνεται να μην υπάρχει ένα υποτυπώδες background. Έτσι λοιπόν, ο παικτής ξυπνά μετά από ένα άγνωστο χρονικό διάστημα και βγαίνει έξω από το Arc του, την προστατευτική καψούλα που του έσωσε την ζωή, όταν δισεκατομύρια πέθαναν έπειτα από σύγκρουση μετεωρίτη στην Γη. Όπως γίνεται προφανές, ο ανώνυμος παίκτης μας είναι ευλογημένος. Ίσως ήταν ένας πολύ σημαντικός επιστήμονας, ικανός να σώσει τους εναπομείναντες survivors από τους κινδύνους που εμφανίστηκαν. Ίσως ήταν ένα κάθαρμα, ένα απόβρασμα ο οποίος είχε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει μία θέση σε ένα Arc, αφήνοντας πολύ καλύτερους ανθρώπους να πεθάνουν αβοήθητοι. Η τύχη του δεν έχει όριο καθώς είναι ο μόνος επιζών μέσα στο Arc, καθώς τα pods άλλων ατόμων σταματησαν να τους συντηρούν, με αποτέλεσμα να πεθάνουν. Λίγη σημασία έχει η ταυτότητα του παίκτη μας, καθώς γρήγορα ανακαλύπτει τους κινδύνος των Wastelands. Η τύχη του συνεχίζεται, καθώς λίγο πριν του επιτεθεί ένας mutant, σώζεται από έναν άντρα ο οποίος του προσφέρει απλόχερα βοήθεια. Σε έναν κόσμο όπου η πλειονότητα των κατοίκων θα ήθελαν να σε πυροβολήσουν ή να σε κατασπαράξουν παρά να σε βοηθήσουν, ο παίκτης μας σώζεται,ναι, για ΑΚΟΜΑ μία φορά. Βέβαια, ο άνθρωπος αυτός ζητά την βοήθειά σου. Είσαι ο μόνος μέσα στο μικρό settlement που σε έφερε που μπορεί να πάει στο κρυσφήγετο των mutants και να το καθαρίσει. Όπως μπορεί να γίνει αναμενόμενο, ο παίκτης μαχαιρώνεται θανάσιμα από έναν mutant(έπειτα από ένα scripted event). Τότε ανακαλύπτει πως είναι εξοπλισμένος με ένα εσωτερικό defibrilator, ικανό να του σώσει την ζωή αν τυχόν λαβωθεί θανάσιμα.
Βγαίνοντας από εκείνο το κρυσφήγετο, ανεβαίνω στο buggy μου και κατευθυνόμενος στο settlement, σκέφτομαι πως δεν έχει σημασία ποιος ήμουν, τι έκανα και γιατί το έκανα. Σημασία τώρα έχει να τα καταφέρω σε αυτόν τον κόσμο. Ούτε τυφλός δεν μπορεί παρά να μην δει πως μέσα από απίθανα γεγονότα, είμαι εδώ, ζωντανός, παντοδύναμος και έτοιμος να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου. Έλα, όμως, που το παιχνίδι έχει άλλα σχέδια για μένα...
Μέσα από την ατέλειωτη ρουτίνα του"πήγαινε εδώ, φέρε/σκότωσε/κλέψε/μίλα και ξαναγύρνα πίσω", καταλαβαίνω πως την περισσότερη ώρα, προσπαθώ να βοηθήσω αδιάφορους τυπάκους, αχόνευτους λεχρίτες και γενικότερα, καθάρματα που τυχαίνουν να είναι πιο ισχυροί από εμένα. Και αφού με κυνηγά μία διεφθαρμένη φασιστική κυβέρνηση, τότε χρειάζομαι την εύνοια αυτών των ανθρώπων στο πλευρό μου. Μπορεί να με καταδόσουν, μπορεί να με αφήσουν αβοήθητο και εγώ δεν το θέλω αυτό. Η προσωπική βούληση του ατόμου είναι κάτι το αδιανόητο στον κόσμο του Rage. Συγνώμη, ποιός είπε ότι σας έχω ανάγκη; Θα ήθελα να μείνω με άτομα που με βοήθησαν με ανιδιοτέλεια και που εγώ με την σειρά μου τους βοήθησα με τα δικά τους προβλήματα. Είμαι άτρωτος, καθώς αφού έχω το defibrilator μέσα μου, μπορώ να επιβιώσω από κάθε τραύμα και το μόνο που έχω να κάνω είναι να περιμένω λίγα λεπτά μέχρι να ξαναγίνει διαθέσιμο! Έλα, όμως, που το παιχνίδι έχει άλλα σχέδια για μένα...
Ίσως τα παρασκέφτομαι τα πράγματα. Γιατί το έκανα μόλις αυτό; Δεν έχω ιδέα. Έχω αποδεχθεί πως το μόνο μέλημα των δημιουργών ήταν να μου προσφέρουν αγνή FPS δράση χωρίς πολλά-πολλά. Ίσως σκέφτομαι τι θα μπορούσα να παίζω τώρα, και τι μου έδωσαν...
Το gameplay δεν διαφέρει από τα στάνταρ, είναι όμως πολύ καλύτερο από το κάθε mainstream shooter. Πέρα από τα καθιερωμένα controls, 9 οπλάκια τα οποία μπορούμε να τα κουβαλάμε όλα ταυτόχρονα(αλλά μας αναγκάζει να αποθηκεύουμε 4 σε ένα τελείως κονσολίστικο quickslot, αναγκάζοντάς μας να διαλέγουμε συνεχώς τα 4 πιο χρήσιμα όπλα - αν θέλουμε να διαλέξουμε άλλα πρέπει να πατήσουμε το αντίστοιχο πλήκτρο από 1-9), διάφορα gadgets, όπως bandages, windsticks(μπουμερανγκ) και διάφορες χειροβομβίδες. Η ΑΙ των εχθρών, είτε μας πολεμούν ranged ή σε melee, είναι εξαιρετική. Οι μακρινοί εχθροί, μόλις μας αντιληφθούν, θα καλυφθούν(και το κάνουν πολύ καλά), επιλέγουν μεταξύ blind fire και ρίψεις χειροβομβιδών όταν τους έχουμε καθηλώσει, ενώ οι εχθροί που είναι σε καλύτερη θέση, φωνάζουν "Move, get to cover!" και μας πυροβολάνε αδιάκοπα μέχρι οι φίλοι τους να καλυφθούν καλύτερα και απομακρυνθούν από εμάς. Οι melee εχθροί μπορεί να είναι οι πιο "βλάκες" από τους φίλους τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα τρέχουν κατά πάνω μας με ρόπαλα και μαχαίρια, ελπίζοντας να έχουμε αφήσει το χέρι μας από το mouse για να μας χτυπήσουν. Θα κάνουν ζιγκ-ζαγκ, θα χοροπηδάνε σαν κατσίκια πάνω από κασόνια, θα κρέμονται από σωλήνες και απ'ότι άλλο βρουν. Γενικά, θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να γίνουν εκνευριστικά δύσκολοι στόχοι. Υπάρχουν βέβαια και ατυχείς στιγμές σε όλα τα παραπάνω παραδείγματα, αλλά σε γενικές γραμμές η ΑΙ κινείται σε τρομερά επίπεδα.
Αυτό που δεν μου αρέσει είναι το πόσο overpowered είναι ο παίκτης σε σχέση με τον κόσμο. Ειδικά στα υψηλά επίπεδα δυσκολίας, οι εχθροί απλά κάνουν περισσότερο damage για να αντισταθμίσουν την δική σας υπεροχή, η οποία αποτελείται από τα όπλα, τα gadgets σας και τον defibrilator σας. Με λίγη προσοχή παραπάνω, το παιχνίδι γίνεται απλό, το μόνο που θέλει είναι πολύ προσοχή και συχνά saves(δεν υπάρχουν πολλά autosaves). Αν θέλετε να το παίξετε, δοκιμάστε ένα υψηλό επίπεδο, το normal απλώς είναι για γέλια!
Το level design είναι λεπτομερέστατο(αν και τώρα πηγαίνουμε στον τομέα των γραφικών, κάτι που θέλω να αποφύγω την παρούσα στιγμή), αλλά δεν έχουν κανένα "περιττό" χώρο. Υπάρχουν πολλοί διάδρομοι(λέγε με DOOM), ενώ τα περιβάλλοντα που δεν είναι διάδρομοι, σχεδιάζονται σαν έναν γιγάντιο, πολυδιάστατο διάδρομο. Όλα τα levels είναι γραμμικά, το καθένα θα χρησιμοποιηθεί άλλη μία φορά αυτούσιο για ένα sidequest το οποίο θα λαμβάνει χώρα εκεί και γενικά, τα πάντα βρίσκονται βολικά "μακριά" από τον παίκτη. Περίτρανο παράδειγμα είναι η αποστολή στο Dead City(με έστειλαν εκεί για να αναβαθμίσω το dfibrilator μου, έτσι ώστε να έχει 2 charges διαθέσιμα - ούτε που του πέρασε απ'το μυαλό ότι τα 2 charges μου είναι άχρηστα όταν οι πιθανότητες να επιζήσω είναι, ρεαλιστικά μιλώντας, μηδαμινές).
Ξεκινά το level σε ένα τούνελ, το οποίο έχει μπλκαριστεί από τα δεξιά από χαλάσματα, η μόνη διέξοδος είναι στα αριστερά. Μπροστά υπάρχει μία άκρως δελεαστική αλλά κλειδωμένη πόρτα. Δεν φαίνεται να έχει υποστεί καμμία κακοποίηση. Χμμμ, μήπως να τις ρίξω κανα grenade; Μήπως να πυροβολήσω τους μεντεσέδες με το shotgun, SWAT style; Μπαααα, δεν μου το επιτρέπει ο level designer. Ε, τι να κάνουμε... Προχωράω, σκοτώνοντας παράλληλα mutants στην νεκρή πόλη. Μετά από πολλές θυελλώδεις αναμετρήσεις, φτάνω μέσα από κατεστραμμένες πολυκατοικίες και ισοπεδωμένες γέφυρες στο νοσοκομείο όπου υποτίθεται βρίσκεται το εν λόγω upgrade. Το νοσοκομείο είναι υποβλητικό στην όψη, ενώ από το lobby μπορεί κανείς να δει ότι προκειται για ένα πολυόροφο κτήριο πασαλλειμένο με την αηδιαστική μαύρη γλίτσα των mutants. "Τέλεια, είναι και spawning grounds εδώ", σκέφτηκα, καθώς ξεφυσάω κατάκοπος από την σκέψη και μόνο του τι πρόκειται να περάσω. Για καλή μου τύχη, ο μόνος τρόπος για να ανέβω στα πάνω πατώματα είναι κάτι σταματημένες κυλιόμενες σκάλες. Η μαύρη γλίτσα με σταματάει από το να ανέβω πιο πάνω και, έμμεσα, μου υποδεικνύει πως μάλλον αυτό που ψάχνω είναι πέρα από τον μόνο ανέπαφο διάδρομο που βρίσκεται εκεί. 2 δωμάτια παραπέρα και τι να δω! Τα research notes που με τόσο ζήλο έψαχνα, βρίσκονται εκεί, ανέγγιχτα και με περιμένουν, μέσα σε ένα κατά τα άλλα ασήμαντο δωμάτιο. Πίστευα πως τα άκρως απόρρητα research notes που θα μου δώσουν το upgrade θα ήταν λιιιιιιιγο πιο δυσεύρετα. Ε, τι να κάνουμε τώρα; Τα βρήκα, ίσως θα έπρεπε να σταματήσω να γκρινιάζω. Ένας mutant σπάει μία βολικά κλειδωμένη πόρτα και, μόλις τον σκοτώνω, συνεχίζω την πορεία μου μέσα από την πόρτα την οποία με τόσο ευγένεια μου άνοιξε. Κατεβαίνω λίγα σκαλιά, περνάω μέσα από μία ανοικτή πόρτα και το θέαμα που αντικρύζω με αφήνει παγωμένο. Ξέρετε που οδηγούσε η ανοιχτή πόρτα; 20 μέτρα μακριά από το ξεκίνημα του level! Θυμάστε την δελεαστική αλλά κλειδωμένη πόρτα στην αρχή της ιστορίας; Ε λοιπόν, αυτή η ίδια πόρτα ήταν σε απόσταση αναπνοής από τα πολυπόθητα research notes. Αν ο παίκτης προσπαθούσε έστω και λίγο να ανοίξει την πόρτα, θα έφτανε στα notes σε χρόνο ρεκόρ και θα τελείωνε το quest σε 5 λεπτάκια.
Τα συμπεράσματα για τον τίτλο δικά σας... Εγώ δεν πρόκειται να μπω σε αυτήν την διαδικασία γιατί πρώτον, άρχισε να πονά η πλάτη μου από τις πολλές ώρες καθισμένος στην καρέκλα και δεύτερον, γιατί θα με πάρουν τα κλάματα...
Πέρα από το απογοητευτικό(πάντα για εμένα) gameplay, όταν έναν τίτλο δεν τον βιώνεις στο 100%, όπως θα έπρεπε δηλαδή και ήθελε ο δημιουργός, το να γράφεις review γι'αυτό είναι ανούσιο. Και βέβαια, αναφέρομαι στα προβλήματα των γραφικών. Αν θέλετε πάντως, διαβάστε ένα μινι-review, να δείτε τι εντυπώσεις μου άφησε το παιχνίδι.
Παίχνιδια της id δεν χρειάζονται σενάριο. Λογικό, αν το 95% των δυνατοτήτων τους πηγαίνει στο gameplay, τι να το κάνεις το σενάριο. Αλλά επειδή βρισκόμαστε στο 2011, ε, δεν γίνεται να μην υπάρχει ένα υποτυπώδες background. Έτσι λοιπόν, ο παικτής ξυπνά μετά από ένα άγνωστο χρονικό διάστημα και βγαίνει έξω από το Arc του, την προστατευτική καψούλα που του έσωσε την ζωή, όταν δισεκατομύρια πέθαναν έπειτα από σύγκρουση μετεωρίτη στην Γη. Όπως γίνεται προφανές, ο ανώνυμος παίκτης μας είναι ευλογημένος. Ίσως ήταν ένας πολύ σημαντικός επιστήμονας, ικανός να σώσει τους εναπομείναντες survivors από τους κινδύνους που εμφανίστηκαν. Ίσως ήταν ένα κάθαρμα, ένα απόβρασμα ο οποίος είχε την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει μία θέση σε ένα Arc, αφήνοντας πολύ καλύτερους ανθρώπους να πεθάνουν αβοήθητοι. Η τύχη του δεν έχει όριο καθώς είναι ο μόνος επιζών μέσα στο Arc, καθώς τα pods άλλων ατόμων σταματησαν να τους συντηρούν, με αποτέλεσμα να πεθάνουν. Λίγη σημασία έχει η ταυτότητα του παίκτη μας, καθώς γρήγορα ανακαλύπτει τους κινδύνος των Wastelands. Η τύχη του συνεχίζεται, καθώς λίγο πριν του επιτεθεί ένας mutant, σώζεται από έναν άντρα ο οποίος του προσφέρει απλόχερα βοήθεια. Σε έναν κόσμο όπου η πλειονότητα των κατοίκων θα ήθελαν να σε πυροβολήσουν ή να σε κατασπαράξουν παρά να σε βοηθήσουν, ο παίκτης μας σώζεται,ναι, για ΑΚΟΜΑ μία φορά. Βέβαια, ο άνθρωπος αυτός ζητά την βοήθειά σου. Είσαι ο μόνος μέσα στο μικρό settlement που σε έφερε που μπορεί να πάει στο κρυσφήγετο των mutants και να το καθαρίσει. Όπως μπορεί να γίνει αναμενόμενο, ο παίκτης μαχαιρώνεται θανάσιμα από έναν mutant(έπειτα από ένα scripted event). Τότε ανακαλύπτει πως είναι εξοπλισμένος με ένα εσωτερικό defibrilator, ικανό να του σώσει την ζωή αν τυχόν λαβωθεί θανάσιμα.
Βγαίνοντας από εκείνο το κρυσφήγετο, ανεβαίνω στο buggy μου και κατευθυνόμενος στο settlement, σκέφτομαι πως δεν έχει σημασία ποιος ήμουν, τι έκανα και γιατί το έκανα. Σημασία τώρα έχει να τα καταφέρω σε αυτόν τον κόσμο. Ούτε τυφλός δεν μπορεί παρά να μην δει πως μέσα από απίθανα γεγονότα, είμαι εδώ, ζωντανός, παντοδύναμος και έτοιμος να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου. Έλα, όμως, που το παιχνίδι έχει άλλα σχέδια για μένα...
Μέσα από την ατέλειωτη ρουτίνα του"πήγαινε εδώ, φέρε/σκότωσε/κλέψε/μίλα και ξαναγύρνα πίσω", καταλαβαίνω πως την περισσότερη ώρα, προσπαθώ να βοηθήσω αδιάφορους τυπάκους, αχόνευτους λεχρίτες και γενικότερα, καθάρματα που τυχαίνουν να είναι πιο ισχυροί από εμένα. Και αφού με κυνηγά μία διεφθαρμένη φασιστική κυβέρνηση, τότε χρειάζομαι την εύνοια αυτών των ανθρώπων στο πλευρό μου. Μπορεί να με καταδόσουν, μπορεί να με αφήσουν αβοήθητο και εγώ δεν το θέλω αυτό. Η προσωπική βούληση του ατόμου είναι κάτι το αδιανόητο στον κόσμο του Rage. Συγνώμη, ποιός είπε ότι σας έχω ανάγκη; Θα ήθελα να μείνω με άτομα που με βοήθησαν με ανιδιοτέλεια και που εγώ με την σειρά μου τους βοήθησα με τα δικά τους προβλήματα. Είμαι άτρωτος, καθώς αφού έχω το defibrilator μέσα μου, μπορώ να επιβιώσω από κάθε τραύμα και το μόνο που έχω να κάνω είναι να περιμένω λίγα λεπτά μέχρι να ξαναγίνει διαθέσιμο! Έλα, όμως, που το παιχνίδι έχει άλλα σχέδια για μένα...
Ίσως τα παρασκέφτομαι τα πράγματα. Γιατί το έκανα μόλις αυτό; Δεν έχω ιδέα. Έχω αποδεχθεί πως το μόνο μέλημα των δημιουργών ήταν να μου προσφέρουν αγνή FPS δράση χωρίς πολλά-πολλά. Ίσως σκέφτομαι τι θα μπορούσα να παίζω τώρα, και τι μου έδωσαν...
Το gameplay δεν διαφέρει από τα στάνταρ, είναι όμως πολύ καλύτερο από το κάθε mainstream shooter. Πέρα από τα καθιερωμένα controls, 9 οπλάκια τα οποία μπορούμε να τα κουβαλάμε όλα ταυτόχρονα(αλλά μας αναγκάζει να αποθηκεύουμε 4 σε ένα τελείως κονσολίστικο quickslot, αναγκάζοντάς μας να διαλέγουμε συνεχώς τα 4 πιο χρήσιμα όπλα - αν θέλουμε να διαλέξουμε άλλα πρέπει να πατήσουμε το αντίστοιχο πλήκτρο από 1-9), διάφορα gadgets, όπως bandages, windsticks(μπουμερανγκ) και διάφορες χειροβομβίδες. Η ΑΙ των εχθρών, είτε μας πολεμούν ranged ή σε melee, είναι εξαιρετική. Οι μακρινοί εχθροί, μόλις μας αντιληφθούν, θα καλυφθούν(και το κάνουν πολύ καλά), επιλέγουν μεταξύ blind fire και ρίψεις χειροβομβιδών όταν τους έχουμε καθηλώσει, ενώ οι εχθροί που είναι σε καλύτερη θέση, φωνάζουν "Move, get to cover!" και μας πυροβολάνε αδιάκοπα μέχρι οι φίλοι τους να καλυφθούν καλύτερα και απομακρυνθούν από εμάς. Οι melee εχθροί μπορεί να είναι οι πιο "βλάκες" από τους φίλους τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα τρέχουν κατά πάνω μας με ρόπαλα και μαχαίρια, ελπίζοντας να έχουμε αφήσει το χέρι μας από το mouse για να μας χτυπήσουν. Θα κάνουν ζιγκ-ζαγκ, θα χοροπηδάνε σαν κατσίκια πάνω από κασόνια, θα κρέμονται από σωλήνες και απ'ότι άλλο βρουν. Γενικά, θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να γίνουν εκνευριστικά δύσκολοι στόχοι. Υπάρχουν βέβαια και ατυχείς στιγμές σε όλα τα παραπάνω παραδείγματα, αλλά σε γενικές γραμμές η ΑΙ κινείται σε τρομερά επίπεδα.
Αυτό που δεν μου αρέσει είναι το πόσο overpowered είναι ο παίκτης σε σχέση με τον κόσμο. Ειδικά στα υψηλά επίπεδα δυσκολίας, οι εχθροί απλά κάνουν περισσότερο damage για να αντισταθμίσουν την δική σας υπεροχή, η οποία αποτελείται από τα όπλα, τα gadgets σας και τον defibrilator σας. Με λίγη προσοχή παραπάνω, το παιχνίδι γίνεται απλό, το μόνο που θέλει είναι πολύ προσοχή και συχνά saves(δεν υπάρχουν πολλά autosaves). Αν θέλετε να το παίξετε, δοκιμάστε ένα υψηλό επίπεδο, το normal απλώς είναι για γέλια!
Το level design είναι λεπτομερέστατο(αν και τώρα πηγαίνουμε στον τομέα των γραφικών, κάτι που θέλω να αποφύγω την παρούσα στιγμή), αλλά δεν έχουν κανένα "περιττό" χώρο. Υπάρχουν πολλοί διάδρομοι(λέγε με DOOM), ενώ τα περιβάλλοντα που δεν είναι διάδρομοι, σχεδιάζονται σαν έναν γιγάντιο, πολυδιάστατο διάδρομο. Όλα τα levels είναι γραμμικά, το καθένα θα χρησιμοποιηθεί άλλη μία φορά αυτούσιο για ένα sidequest το οποίο θα λαμβάνει χώρα εκεί και γενικά, τα πάντα βρίσκονται βολικά "μακριά" από τον παίκτη. Περίτρανο παράδειγμα είναι η αποστολή στο Dead City(με έστειλαν εκεί για να αναβαθμίσω το dfibrilator μου, έτσι ώστε να έχει 2 charges διαθέσιμα - ούτε που του πέρασε απ'το μυαλό ότι τα 2 charges μου είναι άχρηστα όταν οι πιθανότητες να επιζήσω είναι, ρεαλιστικά μιλώντας, μηδαμινές).
Ξεκινά το level σε ένα τούνελ, το οποίο έχει μπλκαριστεί από τα δεξιά από χαλάσματα, η μόνη διέξοδος είναι στα αριστερά. Μπροστά υπάρχει μία άκρως δελεαστική αλλά κλειδωμένη πόρτα. Δεν φαίνεται να έχει υποστεί καμμία κακοποίηση. Χμμμ, μήπως να τις ρίξω κανα grenade; Μήπως να πυροβολήσω τους μεντεσέδες με το shotgun, SWAT style; Μπαααα, δεν μου το επιτρέπει ο level designer. Ε, τι να κάνουμε... Προχωράω, σκοτώνοντας παράλληλα mutants στην νεκρή πόλη. Μετά από πολλές θυελλώδεις αναμετρήσεις, φτάνω μέσα από κατεστραμμένες πολυκατοικίες και ισοπεδωμένες γέφυρες στο νοσοκομείο όπου υποτίθεται βρίσκεται το εν λόγω upgrade. Το νοσοκομείο είναι υποβλητικό στην όψη, ενώ από το lobby μπορεί κανείς να δει ότι προκειται για ένα πολυόροφο κτήριο πασαλλειμένο με την αηδιαστική μαύρη γλίτσα των mutants. "Τέλεια, είναι και spawning grounds εδώ", σκέφτηκα, καθώς ξεφυσάω κατάκοπος από την σκέψη και μόνο του τι πρόκειται να περάσω. Για καλή μου τύχη, ο μόνος τρόπος για να ανέβω στα πάνω πατώματα είναι κάτι σταματημένες κυλιόμενες σκάλες. Η μαύρη γλίτσα με σταματάει από το να ανέβω πιο πάνω και, έμμεσα, μου υποδεικνύει πως μάλλον αυτό που ψάχνω είναι πέρα από τον μόνο ανέπαφο διάδρομο που βρίσκεται εκεί. 2 δωμάτια παραπέρα και τι να δω! Τα research notes που με τόσο ζήλο έψαχνα, βρίσκονται εκεί, ανέγγιχτα και με περιμένουν, μέσα σε ένα κατά τα άλλα ασήμαντο δωμάτιο. Πίστευα πως τα άκρως απόρρητα research notes που θα μου δώσουν το upgrade θα ήταν λιιιιιιιγο πιο δυσεύρετα. Ε, τι να κάνουμε τώρα; Τα βρήκα, ίσως θα έπρεπε να σταματήσω να γκρινιάζω. Ένας mutant σπάει μία βολικά κλειδωμένη πόρτα και, μόλις τον σκοτώνω, συνεχίζω την πορεία μου μέσα από την πόρτα την οποία με τόσο ευγένεια μου άνοιξε. Κατεβαίνω λίγα σκαλιά, περνάω μέσα από μία ανοικτή πόρτα και το θέαμα που αντικρύζω με αφήνει παγωμένο. Ξέρετε που οδηγούσε η ανοιχτή πόρτα; 20 μέτρα μακριά από το ξεκίνημα του level! Θυμάστε την δελεαστική αλλά κλειδωμένη πόρτα στην αρχή της ιστορίας; Ε λοιπόν, αυτή η ίδια πόρτα ήταν σε απόσταση αναπνοής από τα πολυπόθητα research notes. Αν ο παίκτης προσπαθούσε έστω και λίγο να ανοίξει την πόρτα, θα έφτανε στα notes σε χρόνο ρεκόρ και θα τελείωνε το quest σε 5 λεπτάκια.
Τα συμπεράσματα για τον τίτλο δικά σας... Εγώ δεν πρόκειται να μπω σε αυτήν την διαδικασία γιατί πρώτον, άρχισε να πονά η πλάτη μου από τις πολλές ώρες καθισμένος στην καρέκλα και δεύτερον, γιατί θα με πάρουν τα κλάματα...
Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011
Οργή της Ιντ
Σάλος και πανικός επικρατεί στην PC gaming community της τελευταίες 3 ημέρες...
Αφορμή γι'αυτό έδωσε το Rage, το νέο δημιούργημα της id, του developer που μας ευλόγησε με τα παιχνίδια Doom και Quake(μεταξύ κι άλλων, εννοείται). Το παιχνίδι έγινε διαθέσιμο και στις 3 πλατφόρμες ταυτόχρονα και, αξιοποιώντας την "επαναστατική" μηχανή idTech 5, θα έφερνε και τον ανάλογο αντίκτυπο στο gaming στερέωμα. Ενώ, όμως οι εκδόσεις για τις κονσόλες είναι άρτια, αν εξαιρέσουμε ένα θεματάκι με το κάπως αργό φόρτωμα και ποιότητα κάποιων textures, στα PC παρατηρείται το εξής τραγελαφικό: Το παραπάνω "προβληματάκι" παρουσιάζεται στα PC εκατό φορές πιο έντονα, κάνοντας πολλά high-end μηχανήματα να αδυνατούν να φορτώσουν τα γραφικά! Για να μην εξαιρέσουμε τα συνεχή κολλήματα/freezes/artifacts/μπλε εξωγήινους που εμφανίζονται ανά τακτά διαστήματα, κάνοντας το παιχνίδι ουσιαστικά unplaybale!
Ο λόγος για αυτό; Ο συνιδρυτής και το "προσωπείο" της id, John Carmack, επιμένει πως οι κρετίνοι στην NVidia και ATi οποίοι κυκλοφόρησαν λάθος drivers κατά το launch του παιχνιδιού, οι καημένες(;) οι εταιρίες "δουλεύουν πυρετωδώς για να δώσουν λύση" και οι gamers ρέεουν κατά δεκάδες στα διεθνή φόρα, απαιτώντας τα λεφτά τους πίσω για ένα προϊόν που δεν δουλεύει! Το ποιός φταίει είναι μία πολύ μεγάλη κουβέντα, για την οποία μας λείπουν και αρκετά facts. Ένα είναι το σίγουρο: η id (με προτροπή της εκδότριας Bethesda, ίσως;) κυκλοφόρησε ένα ημιτελές παιχνίδι και τώρα τρέχουν και δεν προλαβαίνουν.
Δικαιολογημένα οι gamers ένιωσαν απίστευτο... Rage όταν έπιασαν το παιχνίδι στα χέρια τους. Και δεν είναι το μόνο πρόβλημα αυτό. Νιώθουν προδομένοι, καθώς σύμφωνα με δηλώσεις του ο Carmack λέει πως “We do not see the PC as the leading platform for games". Συμφωνεί πως το κοινό στα PC είναι πολύ λιγότερο από αυτό των κονσολών, γι'αυτό και το Rage χτίστηκε γύρω από τις κονσόλες. Το να το ακούς αυτό από τον άνθρωπο ο οποίος συνδέεται με τα πιο διαχρονικά και κλασικά παιχνίδια στην ιστορία του PC gaming είναι σαν να σε μαχαιρώνει πισώπλατα ο καλύτερός σου φίλος...
Το PC gaming πεθαίνει; Αν, αγαπητοί αναγνώστες, συνεχίσουν τέτοια έκτρωπα, τότε, ναι.
Δεν πρόκειται καν να αγγίξω το θέμα PC vs Consoles. Δεν είναι της ώρας. Ούτε πρόκειται να κατηγορίσω τον Carmack και τον κάθε Carmack ο οποίος πηγαίνει εκεί που υπάρχει το χρήμα. Δικαίωμά του να κάνει ότι θέλει. Υποχρέωσή του όμως, είναι να δέχεται τις συνέπειες. Το να παίζει ο Xbox/PS3 παίκτης το Rage και να μιλά για αριστούργημα και ο PC gamer να κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα περιμένοντας ποιός θα τον βοηθήσει να ξεκινήσει το παιχνίδι, είναι, το λιγότερο, εξοργιστικό. Αυτό δείχνει την ασέβεια του δημιουργού προς τον καταναλωτή.
Όσο για μένα, στα τσακίδια να πάνε οι υπεύθυνοι για αυτό το χάος. Ανήκω στο ποσοστό των παικτών οι οποίοι έχουν πάρα πολλά προβλήματα με το παιχνίδι. Ευτυχώς, μέσω κάποιων κόλπων, έχω καταφέρει να το κάνω να τρέξει ομαλά. Ορίστε τι έκανα και έλυσα(κατα ένα 80%) το πρόβλημα των textures.
ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ, ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ DRIVERS ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΣΑΣ!
1) Πηγαίνετε στον φάκελο C:\Program Files\Steam\steamapps\common\rage\base
2) Δημιουργήστε ένα σημειωματάριo (notepad) με δεξί κλικ > δημιουργία > έγγραφο κειμένου
3) Ονομάστε το rageconfig.cfg (ΠΡΟΣΟΧΗ πρέπει να αλλάξετε το .txt σε .cfg )
4) Ανοίξτε το με το σημειωματάριο(επιλέξτε το εσείς μέσω της λίστας)
5) Γράψτε μέσα σε αυτό τα εξής:
vt_pageimagesizeuniquediffuseonly2 8192
vt_pageimagesizeuniquediffuseonly 8192
vt_pageimagesizeunique 8192
vt_pageimagesizevmtr 8192
vt_restart
vt_maxaniso 4
image_anisotropy 4
6) Αποθηκεύστε το αρχείο και δείτε αν άλλαξε κάτι!
Τα παραπάνω ενεργοποιούν τα 8k textures που ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να βάλει εξαρχής η id. Αν έχετε δυνατό μηχάνημα, δοκιμάστε να φορτώσετε τα 16k textures αλλάζοντας τον αριθμό 8192 στις 3 πρώτες σειρές με τον αριθμό 16384.
Υπάρχει περίπτωση το παιχνίδι να κρασάρει μετά απ'αυτό το fix. Μία πιθανή λύση είναι να πάτε στο κεντρικό παράθυρο του Steam και να βρείτε το παιχνίδι μέσω του library. Κάντε δεξί κλικ πάνω του, πατήστε Properties > Set launch options και γράψτε +com_safemode 1.
Υπενθυμίζω πως αυτά μπορεί να μην δουλεύουν για όλους. Αν δεν δείτε βελτίωση, βάλτε αυτά στο rageconfig.cfg (λυπάμαι, αλλά είναι αδύνατον να ξέρω τι κάνουν και άμα δουλεύουν):
vt_qualityhdplossless 1
vt_qualityhdppower 0
vt_qualityhdpspecular 0
vt_qualityhdpnormal 0
vt_qualityhdpdiffuse 0
vt_qualitydctpower 100
vt_qualitydctspecular 100
vt_qualitydctnormal 100
vt_qualitydctchroma 100
vt_qualitydctluma 100
vt_pageimagesizeuniquediffuseonly2 8192
vt_pageimagesizeuniquediffuseonly 8192
vt_pageimagesizeunique 8192
vt_pageimagesizevmtr 8192
vt_usecudatranscode 2
vt_minlod -1
Υπενθυμίζω πως αυτή η λύση, η οποία δουλεύει για μένα, να μην κάνει απολύτως τίποτα για το δικό σας μηχάνημα. η δική μου περίπτωση είναι δυστυχώς, νευραλγική, καθώς η κάρτες ATi Radeon Hd της σειράς 4xxx έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Απ'ότι καταλαβαίνω, οι κάρτες της NVidia έχουν λιγότερα προβλήματα.
Κρίμα... πολύ κρίμα...
Αφορμή γι'αυτό έδωσε το Rage, το νέο δημιούργημα της id, του developer που μας ευλόγησε με τα παιχνίδια Doom και Quake(μεταξύ κι άλλων, εννοείται). Το παιχνίδι έγινε διαθέσιμο και στις 3 πλατφόρμες ταυτόχρονα και, αξιοποιώντας την "επαναστατική" μηχανή idTech 5, θα έφερνε και τον ανάλογο αντίκτυπο στο gaming στερέωμα. Ενώ, όμως οι εκδόσεις για τις κονσόλες είναι άρτια, αν εξαιρέσουμε ένα θεματάκι με το κάπως αργό φόρτωμα και ποιότητα κάποιων textures, στα PC παρατηρείται το εξής τραγελαφικό: Το παραπάνω "προβληματάκι" παρουσιάζεται στα PC εκατό φορές πιο έντονα, κάνοντας πολλά high-end μηχανήματα να αδυνατούν να φορτώσουν τα γραφικά! Για να μην εξαιρέσουμε τα συνεχή κολλήματα/freezes/artifacts/μπλε εξωγήινους που εμφανίζονται ανά τακτά διαστήματα, κάνοντας το παιχνίδι ουσιαστικά unplaybale!
Ο λόγος για αυτό; Ο συνιδρυτής και το "προσωπείο" της id, John Carmack, επιμένει πως οι κρετίνοι στην NVidia και ATi οποίοι κυκλοφόρησαν λάθος drivers κατά το launch του παιχνιδιού, οι καημένες(;) οι εταιρίες "δουλεύουν πυρετωδώς για να δώσουν λύση" και οι gamers ρέεουν κατά δεκάδες στα διεθνή φόρα, απαιτώντας τα λεφτά τους πίσω για ένα προϊόν που δεν δουλεύει! Το ποιός φταίει είναι μία πολύ μεγάλη κουβέντα, για την οποία μας λείπουν και αρκετά facts. Ένα είναι το σίγουρο: η id (με προτροπή της εκδότριας Bethesda, ίσως;) κυκλοφόρησε ένα ημιτελές παιχνίδι και τώρα τρέχουν και δεν προλαβαίνουν.
Δικαιολογημένα οι gamers ένιωσαν απίστευτο... Rage όταν έπιασαν το παιχνίδι στα χέρια τους. Και δεν είναι το μόνο πρόβλημα αυτό. Νιώθουν προδομένοι, καθώς σύμφωνα με δηλώσεις του ο Carmack λέει πως “We do not see the PC as the leading platform for games". Συμφωνεί πως το κοινό στα PC είναι πολύ λιγότερο από αυτό των κονσολών, γι'αυτό και το Rage χτίστηκε γύρω από τις κονσόλες. Το να το ακούς αυτό από τον άνθρωπο ο οποίος συνδέεται με τα πιο διαχρονικά και κλασικά παιχνίδια στην ιστορία του PC gaming είναι σαν να σε μαχαιρώνει πισώπλατα ο καλύτερός σου φίλος...
Το PC gaming πεθαίνει; Αν, αγαπητοί αναγνώστες, συνεχίσουν τέτοια έκτρωπα, τότε, ναι.
Δεν πρόκειται καν να αγγίξω το θέμα PC vs Consoles. Δεν είναι της ώρας. Ούτε πρόκειται να κατηγορίσω τον Carmack και τον κάθε Carmack ο οποίος πηγαίνει εκεί που υπάρχει το χρήμα. Δικαίωμά του να κάνει ότι θέλει. Υποχρέωσή του όμως, είναι να δέχεται τις συνέπειες. Το να παίζει ο Xbox/PS3 παίκτης το Rage και να μιλά για αριστούργημα και ο PC gamer να κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα περιμένοντας ποιός θα τον βοηθήσει να ξεκινήσει το παιχνίδι, είναι, το λιγότερο, εξοργιστικό. Αυτό δείχνει την ασέβεια του δημιουργού προς τον καταναλωτή.
Όσο για μένα, στα τσακίδια να πάνε οι υπεύθυνοι για αυτό το χάος. Ανήκω στο ποσοστό των παικτών οι οποίοι έχουν πάρα πολλά προβλήματα με το παιχνίδι. Ευτυχώς, μέσω κάποιων κόλπων, έχω καταφέρει να το κάνω να τρέξει ομαλά. Ορίστε τι έκανα και έλυσα(κατα ένα 80%) το πρόβλημα των textures.
ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ, ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ DRIVERS ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΣΑΣ!
1) Πηγαίνετε στον φάκελο C:\Program Files\Steam\steamapps\common\rage\base
2) Δημιουργήστε ένα σημειωματάριo (notepad) με δεξί κλικ > δημιουργία > έγγραφο κειμένου
3) Ονομάστε το rageconfig.cfg (ΠΡΟΣΟΧΗ πρέπει να αλλάξετε το .txt σε .cfg )
4) Ανοίξτε το με το σημειωματάριο(επιλέξτε το εσείς μέσω της λίστας)
5) Γράψτε μέσα σε αυτό τα εξής:
vt_pageimagesizeuniquediffuseonly2 8192
vt_pageimagesizeuniquediffuseonly 8192
vt_pageimagesizeunique 8192
vt_pageimagesizevmtr 8192
vt_restart
vt_maxaniso 4
image_anisotropy 4
6) Αποθηκεύστε το αρχείο και δείτε αν άλλαξε κάτι!
Τα παραπάνω ενεργοποιούν τα 8k textures που ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να βάλει εξαρχής η id. Αν έχετε δυνατό μηχάνημα, δοκιμάστε να φορτώσετε τα 16k textures αλλάζοντας τον αριθμό 8192 στις 3 πρώτες σειρές με τον αριθμό 16384.
Υπάρχει περίπτωση το παιχνίδι να κρασάρει μετά απ'αυτό το fix. Μία πιθανή λύση είναι να πάτε στο κεντρικό παράθυρο του Steam και να βρείτε το παιχνίδι μέσω του library. Κάντε δεξί κλικ πάνω του, πατήστε Properties > Set launch options και γράψτε +com_safemode 1.
Υπενθυμίζω πως αυτά μπορεί να μην δουλεύουν για όλους. Αν δεν δείτε βελτίωση, βάλτε αυτά στο rageconfig.cfg (λυπάμαι, αλλά είναι αδύνατον να ξέρω τι κάνουν και άμα δουλεύουν):
vt_qualityhdplossless 1
vt_qualityhdppower 0
vt_qualityhdpspecular 0
vt_qualityhdpnormal 0
vt_qualityhdpdiffuse 0
vt_qualitydctpower 100
vt_qualitydctspecular 100
vt_qualitydctnormal 100
vt_qualitydctchroma 100
vt_qualitydctluma 100
vt_pageimagesizeuniquediffuseonly2 8192
vt_pageimagesizeuniquediffuseonly 8192
vt_pageimagesizeunique 8192
vt_pageimagesizevmtr 8192
vt_usecudatranscode 2
vt_minlod -1
Υπενθυμίζω πως αυτή η λύση, η οποία δουλεύει για μένα, να μην κάνει απολύτως τίποτα για το δικό σας μηχάνημα. η δική μου περίπτωση είναι δυστυχώς, νευραλγική, καθώς η κάρτες ATi Radeon Hd της σειράς 4xxx έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Απ'ότι καταλαβαίνω, οι κάρτες της NVidia έχουν λιγότερα προβλήματα.
Κρίμα... πολύ κρίμα...
Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011
L.A. Noire(update)
Γράψτε λάθος στην ημερομηνία που διαβάσατε στο προηγούμενο άρθρο για την κυκλοφορία του L.A. Noire στα PCs. 11 Νοεμβρίου θα κυκλοφορήσει. Επίσης ανακοινώθηκαν και τα requirements του παιχνιδιού:
- Operating System: Windows 7 / Windows Vista Service Pack 1 / Windows XP Service Pack 3 / OnLive for PC or Mac
- Processor: Intel Dual Core 2.2GHz to Quad Core 3.2GHz / AMD Dual Core 2.4Ghz to Quad Core 3.2Ghz; · RAM: 2GB to 8GB
- Hard Drive Space: 16GB
- Video Card: NVIDIA GeForce 8600 GT 512MB to NVIDIA GeForce GTX 580 1536MB / Radeon HD 3000 512MB to Radeon HD 6850 1024MB
- Sound Card: 100% DirectX 9 Compatible
- DVD Drive
Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011
9 Most Wanted
Long time no see, έτσι δεν είναι; Επιστρέψαμε με μία λίστα 9 παιχνιδιών. Φυσικά, δεν είναι όποια και όποια, αλλά τα 9 πιο αναμενόμενα παιχνίδια της περιόδου Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου. Μαζί με κάθε τίτλο, παρέχουμε λίγες πληροφορίες καθώς και το δικό μου, προσωπικό hype-ό-μετρο. Πάμε γρήγορα-γρήγορα στο νούμερο 1!
1)RAGE
O νέος τίτλος της Id Software υπόσχεται κάφρικη FPS δράση σε ένα μετα-αποκαλυπτικό περιβάλλον. Το gameplay ολοκληρώνουν ορισμένα RPG elements καθώς και η δυνατότητα οδήγησης. What Fallout 3 should be like, δηλαδή...
Θα το δούμε: 8/10/11, για PC, Xbox 360 και PS3
To Hype-o-μετρο δείχνει:
2)Batman: Arkham City
Η νέα περιπέτεια του ανθρώπου-νυχτερίδας μας μεταφέρει σε έναν ακόμα μεγαλύτερο free to roam χάρτη. Νέοι αρχι-κακοί, νέες απειλές, νέα gadgets κλπ. Πολλά νέα πράγματα δηλαδή!
Θα το δούμε: 21/10/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
3)Battlefield 3
Ο βασιλιάς των FPS ήρθε για να μείνει( και αφήστε τα... fanbos να χαίρονται!). Πλήρως καταστρέψιμα πεδία μάχης, καταιγιστικές συγκρούσεις, multiplayer 64 παικτών και η λίστα δεν έχει τελειωμό! Τα λέμε στις 29 Σεπτεμβρίου για την multiplayer open beta του παιχνιδιού!
Θα το δούμε:28/10/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
4)Call of Duty: Modern Warfare 3
Η προσωπική money-making machine του κ.Kotick. Εκτός από την καθιερωμένη ολιγόωρη αλλά καταιγιστική singleplayer campaign, στο multiplayer τα πράγματα θα είναι μάλλον πάνω-κάτω τα ίδια. Το Bilaros And Defex blog υιοθετεί την επίσημη "No Sir, Mr. Kotick Sir" τακτική και περιμένουμε το παιχνίδι με τον ίδιο ενθουσιασμό που δείχνουν τα 3χρονα παιδάκια απέναντι στον διαφορικό λογισμό. I'll pass...
Θα το δούμε:8/11/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
5)The Elder Scrolls V:Skyrim
Στο πέμπτο μέρος της σειράς, οι παίκτες αναλαμβάνουν τον έλεγχο του Dragonborn, ένας κάτοικος του Skyrim ο οποίος δεν έχει καμία απολύτως ιδέα πως είναι ο τελευταίος του είδους του και ότι οι μοναδικές δυνάμεις του μπορούν να ανατρέψουν την συντέλεια του κόσμου. Κλασσική ιστορία χωριατόπαιδο-ανακαλύπτει-αρχαίες-μαγικές-σούπερ-ουάου-υπερ-δυνάμεις-και-σώζει-τον-κόσμο. Οι δημιουργοί μας έχουν υποσχεθεί πως τα ατοπήματα του Oblivion θα διορθωθούν, οπότε πρέπει να περιμένουμε μέχρι να το διαπιστώσουμε ιδίοις όμασι.
Θα το δούμε: 11/11/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
6)Need for Speed:The Run
Στροφή 90 μοιρών παίρνει η ΕΑ και θα προσπαθήσει να ξανα-επαναπροσδιορίσει το είδος(για 54η συνεχή φορά). Οι παράνομοι αγώνες ταχύτητας επιστρέφουν και πάλι, καθώς ο παίκτης προσπαθεί να είναι ο πρώτος που θα οδηγήσει από την μία άκρη των ΗΠΑ στην άλλη. Πρέπει να δούμε όμως αν τα action στοιχεία(λέγε με quick-time events) θα δώσουν πόντους υπέρ του τίτλου...
Θα το δούμε: 15/11/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
7)Assassin's Creed:Revelations
Για πρώτη φορά στα χρονικά, η έκδοση για το PC θα κυκλοφορήσει μαζί με τις κονσόλες, οπότε στα μέσα Νοεμβρίου θα δούμε το τέλος της τριλογίας με πρωταγωνιστή τον εξαιρετικό Ezio. Ας ελπίσουμε τα cliffhangers να σταματήσουν εκεί...
Θα το δούμε:16/11/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
8)L.A. Noire
Τι σκεφτόταν η Rockstar όταν αποφάσισε την κυκλοφορία του τελευταίου της έπους στα PCs; Μήπως -λέω- μήπως έφταιγαν οι μάλλον μέτριες πωλήσεις που έκανε το παίγνιο στις κονσόλες; Μπααααααα... Anyways, δεν περιμένουμε και πολλά νέα πράγματα όσο αφορά το gameplay. Αν δεν έχετε ιδέα τι είναι το L.A. Noire, μπορείτε να διαβάσετε το review του Defex για την PS3 έκδοση.
Θα το δούμε:22/12/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
9) Star Wars: The Old Republic
Last but not least, το πιο πολυδάπανο ακυκλοφόρητο MMO ever βρίσκεται προ των πυλών. Εκατομύρια padawans το περιμένουν πως και πως, ανάμεσά τους και o Defex, ο οποίος είναι πλέον έτοιμος να εγκαταλήψει τον κοινωνικό του βίο και να κλειστεί στο δωμάτιό του, never to be seen or heard from again... May the Force be with him.
Θα το δούμε: Δεκέμβριο του 2011
To Hype-o-μετρο δείχνει:
1)RAGE
O νέος τίτλος της Id Software υπόσχεται κάφρικη FPS δράση σε ένα μετα-αποκαλυπτικό περιβάλλον. Το gameplay ολοκληρώνουν ορισμένα RPG elements καθώς και η δυνατότητα οδήγησης. What Fallout 3 should be like, δηλαδή...
Θα το δούμε: 8/10/11, για PC, Xbox 360 και PS3
To Hype-o-μετρο δείχνει:
2)Batman: Arkham City
Η νέα περιπέτεια του ανθρώπου-νυχτερίδας μας μεταφέρει σε έναν ακόμα μεγαλύτερο free to roam χάρτη. Νέοι αρχι-κακοί, νέες απειλές, νέα gadgets κλπ. Πολλά νέα πράγματα δηλαδή!
Θα το δούμε: 21/10/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
3)Battlefield 3
Ο βασιλιάς των FPS ήρθε για να μείνει( και αφήστε τα... fanbos να χαίρονται!). Πλήρως καταστρέψιμα πεδία μάχης, καταιγιστικές συγκρούσεις, multiplayer 64 παικτών και η λίστα δεν έχει τελειωμό! Τα λέμε στις 29 Σεπτεμβρίου για την multiplayer open beta του παιχνιδιού!
Θα το δούμε:28/10/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
4)Call of Duty: Modern Warfare 3
Η προσωπική money-making machine του κ.Kotick. Εκτός από την καθιερωμένη ολιγόωρη αλλά καταιγιστική singleplayer campaign, στο multiplayer τα πράγματα θα είναι μάλλον πάνω-κάτω τα ίδια. Το Bilaros And Defex blog υιοθετεί την επίσημη "No Sir, Mr. Kotick Sir" τακτική και περιμένουμε το παιχνίδι με τον ίδιο ενθουσιασμό που δείχνουν τα 3χρονα παιδάκια απέναντι στον διαφορικό λογισμό. I'll pass...
Θα το δούμε:8/11/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
5)The Elder Scrolls V:Skyrim
Στο πέμπτο μέρος της σειράς, οι παίκτες αναλαμβάνουν τον έλεγχο του Dragonborn, ένας κάτοικος του Skyrim ο οποίος δεν έχει καμία απολύτως ιδέα πως είναι ο τελευταίος του είδους του και ότι οι μοναδικές δυνάμεις του μπορούν να ανατρέψουν την συντέλεια του κόσμου. Κλασσική ιστορία χωριατόπαιδο-ανακαλύπτει-αρχαίες-μαγικές-σούπερ-ουάου-υπερ-δυνάμεις-και-σώζει-τον-κόσμο. Οι δημιουργοί μας έχουν υποσχεθεί πως τα ατοπήματα του Oblivion θα διορθωθούν, οπότε πρέπει να περιμένουμε μέχρι να το διαπιστώσουμε ιδίοις όμασι.
Θα το δούμε: 11/11/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
6)Need for Speed:The Run
Στροφή 90 μοιρών παίρνει η ΕΑ και θα προσπαθήσει να ξανα-επαναπροσδιορίσει το είδος(για 54η συνεχή φορά). Οι παράνομοι αγώνες ταχύτητας επιστρέφουν και πάλι, καθώς ο παίκτης προσπαθεί να είναι ο πρώτος που θα οδηγήσει από την μία άκρη των ΗΠΑ στην άλλη. Πρέπει να δούμε όμως αν τα action στοιχεία(λέγε με quick-time events) θα δώσουν πόντους υπέρ του τίτλου...
Θα το δούμε: 15/11/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
7)Assassin's Creed:Revelations
Για πρώτη φορά στα χρονικά, η έκδοση για το PC θα κυκλοφορήσει μαζί με τις κονσόλες, οπότε στα μέσα Νοεμβρίου θα δούμε το τέλος της τριλογίας με πρωταγωνιστή τον εξαιρετικό Ezio. Ας ελπίσουμε τα cliffhangers να σταματήσουν εκεί...
Θα το δούμε:16/11/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
8)L.A. Noire
Τι σκεφτόταν η Rockstar όταν αποφάσισε την κυκλοφορία του τελευταίου της έπους στα PCs; Μήπως -λέω- μήπως έφταιγαν οι μάλλον μέτριες πωλήσεις που έκανε το παίγνιο στις κονσόλες; Μπααααααα... Anyways, δεν περιμένουμε και πολλά νέα πράγματα όσο αφορά το gameplay. Αν δεν έχετε ιδέα τι είναι το L.A. Noire, μπορείτε να διαβάσετε το review του Defex για την PS3 έκδοση.
Θα το δούμε:22/12/11
To Hype-o-μετρο δείχνει:
9) Star Wars: The Old Republic
Last but not least, το πιο πολυδάπανο ακυκλοφόρητο MMO ever βρίσκεται προ των πυλών. Εκατομύρια padawans το περιμένουν πως και πως, ανάμεσά τους και o Defex, ο οποίος είναι πλέον έτοιμος να εγκαταλήψει τον κοινωνικό του βίο και να κλειστεί στο δωμάτιό του, never to be seen or heard from again... May the Force be with him.
Θα το δούμε: Δεκέμβριο του 2011
To Hype-o-μετρο δείχνει:
Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011
Σκέψεις για το cover system
Τα games ανέκαθεν προσπαθούσαν να αναπαραστήσουν ρεαλιστικά καθημερινές καταστάσεις. Ναι, ξέρετε, ανατίναξη κτηρίων, εισβολές εξωγήινων, 3ος Π.Π., καρτέλ ναρκωτικών, καθημερινά, απλά πράγματα. Όταν η κάλυψη πλέον γινόταν μηχανικά και δε αρκούσε πλέον να σκύβουμε πίσω από άφθαρτα κομμάτια του περιβάλλοντος, πρν από κάποια χρόνια, ξεκίνησε η φρενίτιδα του cover...
Όλοι, μα όλοι το ήθελαν στα παιχνίδια τους! Όσοι δεν το είχαν, το έβαζαν. Όσοι πίστευαν πως το cover system ήταν η επανάσταση, σχεδίαζαν παιχνίδια εξ'ολοκλήρου βασισμένα πάνω του και όσοι δεν το ήθελαν, συνήθως είχαν πολύ καλούς λόγους. Έτσι, ερχόμαστε στο τέλος της πρώτης δεκαετίας της νέας χιλιετίας και sequels θρυλικών σειρών ανακοινώνονται... Πανικός και υστερία επικρατεί στην gaming community, η οποία περιμένει με κομμένη την ανάσα για τις εξελίξεις. Καλύτερα γραφικά, νέες περιπέτειες για τους αγαπημένους τους ήρωες, gameplay που ναι μεν είναι βελτιωμένο, παραμένει δε πιστό στην "συνταγή" του πρώτου της σειράς. Πάταγο προκαλεί πρώτο trailer του παιχνιδιού. Fans και λάτρεις της σειράς εξοργίζονται... τόλμησαν οι δημιουργοί να προσαρμόσουν cover system...
Αφορμή για το άρθρο αυτό μου έδωσε το Hitman:Absolution. Το παιχνίδι αυτό πέρασε πολλά προβλήματα, αλλά πλέον, η κυκλοφορία του είναι σίγουρη. Το ντεμπούτο του το έκανε στην φετινή Ε3, με αυτό το trailer. Τα φώτα επίσης έκλεψε κι αυτό το leaked video, το οποίο δείχνει ξεκάθαρα τον 47 να χρησιμοποιεί πέρα από μία σωρεία action κινήσεων και κάλυψη. Αυτό φυσικά ανάγκασε πολλούς να αντιδράσουν και να ανυσηχήσουν ότι το παιχνίδι θα γίνει υπερβολικά action. Θα επικεντρωθούμε και στο παράδειγμα του Hitman, αλλά για την ώρα ας μιλήσουμε για την χρήση του cover.
Προσωπική μου άποψη είναι πως όλα τα παιχνίδια του είδους θα πρέπει να έχουν το δικό τους cover system. Δίχως εξαιρέσεις. Αυτό που δεν θέλω είναι παιχνίδια τα οποία παλαιότερα υποστήριζαν το αργό και μεθοδικό gameplay(βλ. Hitman, Splinter Cell), αλλά τώρα είναι της άποψης του "shoot everything that moves". Σε παιχνίδια όπου η απόκρυψη από τους εχθρούς είναι η βάση ολόκληρου του gameplay, η χρήση κάλυψης μπορεί να κάνει την δουλειά του παίκτη πολύ εύκολη. Δεν θα χρησιμοποιήσω, όμως γενικά και απροσδιόριστα παραδείγματα. Ας δούμε ένα παιχνίδι που αναβαθμίστηκε για να ανταποκρίνεται στα στάνταρ του σημερινού καταναλωτικού κοινού και παρέμεινε πιστό στις "διδαχές" των προγόνων του...
Ο λόγος φυσικά για το Deus Ex:Human Revolution, του οποίου το review έχει ήδη αναρτηθεί στο blog μας. Πιστέυω, όπως γράφω και στο review, πως πολλά από τα χαρακτηριστικά του πρώτου Deus Ex μεταφέρθηκαν με επιτυχία και στο sequel. Παρόλ'αυτά, όσο και να ψάξει κανείς, στο original Deus Ex δεν θα βρεί cover system. Στο HR όμως, υπάρχει. Άραγε το παιχνίδι έγινε περισσότερο action άρα αυτομάτως, ο reviewer είναι αργόσχολος; Όχι, γιατί πολύ απλά το cover system χρησιμοποιείται το ίδιο καλά και μέσα στην μάχη, αλλά και στο stealth. Ώντας καλυμμένος πίσω από ένα κιβώτιο, ο ήρωας μας Adam Jensen μπορεί να μεταπηδήσει πίσω από ένα άλλο, όταν φυσικά δεν τον βλέπει κανένας. Αν τυχόν εντοπισθεί, μπορεί να χρησιμοποιήσει το cover system για να πυροβολήσει εκ του ασφαλούς. Οι δημιουργοί φυσικά δεν αποσκοπύσαν σε ένα cover-based 3rd person shooter. Αν ο παίκτης καταχραστεί το cover, οι φρουροί θα τον περικυκλώσουν, θα του πετάξουν grenades και γενικά θα του κάνουν την ζωή δύσκολη. Ότι ακριβώς θα γινόταν και στο πρώτο Deus Ex, αλλά χωρίς cover system...
Πόσοι άραγε προγενέστεροι video game heroes θα ήθελαν ένα υποτυπώδες cover system στα Games τους;
-Ο Max Payne: γιατί κάθε φορά που έβρισκε έναν κακό, έπρεπε να κάνει μπλονζόν αλά "τερματοτύφλακας"(ατυχές παρατσούκλι που μου κόλλησαν στο γυμνάσιο όταν έχασα ένα πέναλτι, επειδή -και καλα- έβλεπα κάτι γκομενάκια... Με τύφλωσε ο ήλιος και το ξέρετε!) για να τον σκοτώσει, λες και το σημάδι του βελτιώνεται όταν ίπταται οριζοντίως εν αιθέραις. Πόσο πια να αντέξουν τα πλευρά του;
- Ο Ezio Auditore Da Firenze: γιατί όταν τον κυνηγά ολόκληρη η πόλη, το να κρύβεται πίσω από 4 άτομα, όταν ο ίδιος κουβαλά ένα two-handed mace, ένα ματωμένο κουζινομάχαιρο, 2 μυστικές λεπίδες με on-board πιστόλι, φορά κατάλευκα πανωφόρια με μία διόλου απαρατήρητη κουκούλα, απλά δεν είναι ρεαλιστικό πλέον... Πως να το κάνουμε ρε λεβέντι; Είσαι σαν την μύγα μές το γάλα!
- Όλοι οι φαντάροι σε όλα τα modern FPS: γιατί όταν οι παίκτες θα πάνε σε αληθινό πόλεμο, μπορεί να ξεχάσουν ότι δεν υπάρχει health regenaration άμα τρέχουν στον δρόμο κραδαίνοντας 2 machine gun πυροβολώντας σαν τον Ράμπο και δέχονται πυρά σαν σφουγγάρι. Μεθοδικότητα στις κινήσεις σας, κύριοι!
Για να ανακεφαλαιώσουμε, πιστεύω πως το cover system στα παιχνίδια δεν είναι κακό. Αντιθέτως προσθέτει πόντους στο gameplay, όταν αυτό πάντα είναι λειτουργικό και bug-free. Αν όμως το αγαπημένο σας 3rd person stealth αποκτήσει cover system και καταντήσει COD clone, δεν θα φταίει το νεοσύστατο cover system. Θα φταίνε οι δημιουργοί και το ελλιπές designing τους. Κλείνοντας, θα ήθελα να εκφράσω την εμπιστοσύνη μου στο crew στα IO studios και ξέρω πως το Hitman:Absolution θα είναι πολύ καλό. Πρέπει να είναι εξαιρετικά ηλίθιοι για να το actionοποιήσουν πλήρως ένα τέτοιο παιχνίδι. Έμπαινε ρε 47!
Όλοι, μα όλοι το ήθελαν στα παιχνίδια τους! Όσοι δεν το είχαν, το έβαζαν. Όσοι πίστευαν πως το cover system ήταν η επανάσταση, σχεδίαζαν παιχνίδια εξ'ολοκλήρου βασισμένα πάνω του και όσοι δεν το ήθελαν, συνήθως είχαν πολύ καλούς λόγους. Έτσι, ερχόμαστε στο τέλος της πρώτης δεκαετίας της νέας χιλιετίας και sequels θρυλικών σειρών ανακοινώνονται... Πανικός και υστερία επικρατεί στην gaming community, η οποία περιμένει με κομμένη την ανάσα για τις εξελίξεις. Καλύτερα γραφικά, νέες περιπέτειες για τους αγαπημένους τους ήρωες, gameplay που ναι μεν είναι βελτιωμένο, παραμένει δε πιστό στην "συνταγή" του πρώτου της σειράς. Πάταγο προκαλεί πρώτο trailer του παιχνιδιού. Fans και λάτρεις της σειράς εξοργίζονται... τόλμησαν οι δημιουργοί να προσαρμόσουν cover system...
Αφορμή για το άρθρο αυτό μου έδωσε το Hitman:Absolution. Το παιχνίδι αυτό πέρασε πολλά προβλήματα, αλλά πλέον, η κυκλοφορία του είναι σίγουρη. Το ντεμπούτο του το έκανε στην φετινή Ε3, με αυτό το trailer. Τα φώτα επίσης έκλεψε κι αυτό το leaked video, το οποίο δείχνει ξεκάθαρα τον 47 να χρησιμοποιεί πέρα από μία σωρεία action κινήσεων και κάλυψη. Αυτό φυσικά ανάγκασε πολλούς να αντιδράσουν και να ανυσηχήσουν ότι το παιχνίδι θα γίνει υπερβολικά action. Θα επικεντρωθούμε και στο παράδειγμα του Hitman, αλλά για την ώρα ας μιλήσουμε για την χρήση του cover.
Προσωπική μου άποψη είναι πως όλα τα παιχνίδια του είδους θα πρέπει να έχουν το δικό τους cover system. Δίχως εξαιρέσεις. Αυτό που δεν θέλω είναι παιχνίδια τα οποία παλαιότερα υποστήριζαν το αργό και μεθοδικό gameplay(βλ. Hitman, Splinter Cell), αλλά τώρα είναι της άποψης του "shoot everything that moves". Σε παιχνίδια όπου η απόκρυψη από τους εχθρούς είναι η βάση ολόκληρου του gameplay, η χρήση κάλυψης μπορεί να κάνει την δουλειά του παίκτη πολύ εύκολη. Δεν θα χρησιμοποιήσω, όμως γενικά και απροσδιόριστα παραδείγματα. Ας δούμε ένα παιχνίδι που αναβαθμίστηκε για να ανταποκρίνεται στα στάνταρ του σημερινού καταναλωτικού κοινού και παρέμεινε πιστό στις "διδαχές" των προγόνων του...
Ο λόγος φυσικά για το Deus Ex:Human Revolution, του οποίου το review έχει ήδη αναρτηθεί στο blog μας. Πιστέυω, όπως γράφω και στο review, πως πολλά από τα χαρακτηριστικά του πρώτου Deus Ex μεταφέρθηκαν με επιτυχία και στο sequel. Παρόλ'αυτά, όσο και να ψάξει κανείς, στο original Deus Ex δεν θα βρεί cover system. Στο HR όμως, υπάρχει. Άραγε το παιχνίδι έγινε περισσότερο action άρα αυτομάτως, ο reviewer είναι αργόσχολος; Όχι, γιατί πολύ απλά το cover system χρησιμοποιείται το ίδιο καλά και μέσα στην μάχη, αλλά και στο stealth. Ώντας καλυμμένος πίσω από ένα κιβώτιο, ο ήρωας μας Adam Jensen μπορεί να μεταπηδήσει πίσω από ένα άλλο, όταν φυσικά δεν τον βλέπει κανένας. Αν τυχόν εντοπισθεί, μπορεί να χρησιμοποιήσει το cover system για να πυροβολήσει εκ του ασφαλούς. Οι δημιουργοί φυσικά δεν αποσκοπύσαν σε ένα cover-based 3rd person shooter. Αν ο παίκτης καταχραστεί το cover, οι φρουροί θα τον περικυκλώσουν, θα του πετάξουν grenades και γενικά θα του κάνουν την ζωή δύσκολη. Ότι ακριβώς θα γινόταν και στο πρώτο Deus Ex, αλλά χωρίς cover system...
Πόσοι άραγε προγενέστεροι video game heroes θα ήθελαν ένα υποτυπώδες cover system στα Games τους;
-Ο Max Payne: γιατί κάθε φορά που έβρισκε έναν κακό, έπρεπε να κάνει μπλονζόν αλά "τερματοτύφλακας"(ατυχές παρατσούκλι που μου κόλλησαν στο γυμνάσιο όταν έχασα ένα πέναλτι, επειδή -και καλα- έβλεπα κάτι γκομενάκια... Με τύφλωσε ο ήλιος και το ξέρετε!) για να τον σκοτώσει, λες και το σημάδι του βελτιώνεται όταν ίπταται οριζοντίως εν αιθέραις. Πόσο πια να αντέξουν τα πλευρά του;
- Ο Ezio Auditore Da Firenze: γιατί όταν τον κυνηγά ολόκληρη η πόλη, το να κρύβεται πίσω από 4 άτομα, όταν ο ίδιος κουβαλά ένα two-handed mace, ένα ματωμένο κουζινομάχαιρο, 2 μυστικές λεπίδες με on-board πιστόλι, φορά κατάλευκα πανωφόρια με μία διόλου απαρατήρητη κουκούλα, απλά δεν είναι ρεαλιστικό πλέον... Πως να το κάνουμε ρε λεβέντι; Είσαι σαν την μύγα μές το γάλα!
- Όλοι οι φαντάροι σε όλα τα modern FPS: γιατί όταν οι παίκτες θα πάνε σε αληθινό πόλεμο, μπορεί να ξεχάσουν ότι δεν υπάρχει health regenaration άμα τρέχουν στον δρόμο κραδαίνοντας 2 machine gun πυροβολώντας σαν τον Ράμπο και δέχονται πυρά σαν σφουγγάρι. Μεθοδικότητα στις κινήσεις σας, κύριοι!
Για να ανακεφαλαιώσουμε, πιστεύω πως το cover system στα παιχνίδια δεν είναι κακό. Αντιθέτως προσθέτει πόντους στο gameplay, όταν αυτό πάντα είναι λειτουργικό και bug-free. Αν όμως το αγαπημένο σας 3rd person stealth αποκτήσει cover system και καταντήσει COD clone, δεν θα φταίει το νεοσύστατο cover system. Θα φταίνε οι δημιουργοί και το ελλιπές designing τους. Κλείνοντας, θα ήθελα να εκφράσω την εμπιστοσύνη μου στο crew στα IO studios και ξέρω πως το Hitman:Absolution θα είναι πολύ καλό. Πρέπει να είναι εξαιρετικά ηλίθιοι για να το actionοποιήσουν πλήρως ένα τέτοιο παιχνίδι. Έμπαινε ρε 47!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)